Nie strzelam bo kocham

Autorką grafiki jest Najlepsza Siostra na Świecie

Co roku odbywa się okrutny festiwal radości. Okrutny, bo nieuwzględniający słabszych. Tych, którzy z powodu owego radosnego świętowania cierpią. 

Kilka dni temu znajoma z pracy (świetna, wrażliwa kobieta) udostępniła u siebie na FB zdjęcia przepięknego kota i relacji jego włascicielki - kocurek nie przeżył wybuchu petardy, do którego doszło przy oknie, na którym siedział. Zmarł z powodu częstoskurczu i pęknięcia ściany serca.
W naszym domu od tygodnia Franek zadręcza nas pytaniami:
 - Kiedy będą strzelać?
Wczoraj usłyszał pierwszy wystrzał - przerażenia Franka nawet nie jestem w stanie Wam opisać. I tak co roku. Ten sam lęk Franka, ten sam płacz i strach. I nasze tłumaczenia (kiepskie najwyraźniej). 
Teraz jest może o tyle łatwiej, że nie jest już chyba tak trudno jak kiedyś wyjasnić naszemu chłopakowi, co się dzieje. Jednak mimo że jest on mądrym chłopcem, mimo że dużo rozumie, to huk noworocznych fajerwerków i petard wymyka się wszelkiej racjonalizacji.


Dla wielu z Was okres okołosylwestowy to czas oczekiwania na imprezy, poszukiwania kiecek, zaklepywania terminów u fryzjera, wyszukiwania alkoholi itd. (dobra, nie mam pojęcia czego jeszcze - zdążyłam zapomnieć). Dla nas to czas niemożliwego - tłumaczenia Frankowskiemu, dlaczego ludzie strzelają, wyjaśniania i tłumaczenia dziecku, że to z radości i że będzie krótko - tylko o północy. Ale to słaby argument.  Sami wszak wiecie, że strzelanki okołosylwesterowe trwają kilka dni. 
Dziś mieliśmy popołudnie wyjęte z życia, bo staraliśmy się uspokoić Franka rozwalonego na milion kawałeczków strzałami w okolicy. Bolek (synek numer dwa) schował się pod kołdrą w naszym łóżku, Frankowi to nie wystarczyło. Co roku mam ochotę krzyczeć z bezsilności: ludzie, po cholerę wy strzelacie?? Co Wam to daje?? Zanim jeszcze ów stan nastąpi, jestem w stanie tłumaczyć i prosić: nie strzelajcie - dla zwierzaków to koszmar, który sporo z nich przypłaca życiem, dla wielu dzieci niepełnosprawnych to również koszmar. Proszę, oszczędźcie go słabszym, którzy tego zwyczaju nie rozumieją i z jego powodu cierpią.

Obiecałam dziś Frankowi, gdy już się uspokoił po dwóch wystrzałach, że napiszę w internecie prośbę, aby ludzie nie strzelali. 
- Tak, napisz.
Jeszcze idąc spać dopytywał mnie, czy aby na pewno to zrobię. Przy okazji skonsultował grafikę autorstwa Najlepszej Siostry na Świecie (cudna, prawda?). 
Zapytałam Franka, co mam napisać.
- Że to paskudne. Wulgarne*. Okrutne.
- A jacy są ludzie, którzy strzelają w sylwestra?
- Przerażający i źli. 
- Jacy jeszcze?
- Paskudni. Niebezpieczni.
- A jakie są fajerwerki dla ciebie?
- Straszne. Niefajne.
- A co, Franiu, czujesz, gdy ludzie wystrzeliwują petardy i fajerwerki?
- Strach. Złość. Smutek. 
- Dlaczego?
- Bo jestem przestraszony.

Weźcie pieniądze, które w tym roku przeznaczyliście na fajerwerki i kupcie karmę dla zwierzaków ze schroniska. Albo sobie jakąś książkę (jesli uważacie, że przegięłam z tym prozwierzęcym spojrzeniem - w końcu nie od razu Rzym zbudowano), albo odłóżcie sobie na wakacje (na bank na jeden nocleg więcej Wam starczy!), albo...odłóżcie na cokolwiek. 
Tylko nie strzelajcie, proszę.
I niski pokłon przed każdym z Was składam, którzy zmienicie swój zamysł pod wpływem tego wpisu i postawą znanych ludzi - Jurek Owsiak obiecał, że fajerwerków w tym roku nie będzie, Rafał Trzaskowski podobnie (>>TU).  
Kto jeszcze?
Ej, no proszę - kto nie strzela w sylwka? Dajcie znać!
Niestrzelanie jest trendy - dla tych dwóch, co ukradli nam serca.

*Wylgarny to względnie nowy przymiotnik w słowniku Franka. Jest duża szansa, że jeśli coś mu się nie spodoba, zostanie określone jako wylgarne (frankowwersja to, nierzadko: - To jest burgarne!).