Agroturystyczny Franciszek

Jeśli poziom szczęścia dzieci miałby być mierzony ilością brudu na łapkach i buziaku, kilometrów przemierzonych po lesie, litrów wypitego soku truskawkowego ciocinej roboty, upacianych koszulek i szortów, głośności protestu na "czas iść spać Franiutku", to krasnalek był przez te trzy dni baaaaaaardzo szczęśliwym dzieckiem:) 


Franio ogromnie się zmienił od ostatniego wietrzenia mózgu u cioci DPS - już nie ma w nim takiej ostrożności w eksploracji przestrzeni. Teraz od rana wisiał na bramce domagając się brykania po lesie:) Chodzenie po ścieżkach było średnio atrakcyjne, za to zapuszczanie się w leśny gąszcz sprawiało, że krasnalek promieniał z radości:) 

Ogary poszły w las:)

Pamiętam jak któregoś razu bodaj p. psycholog z PZG powiedziała mi, że im swobodniej Franio będzie się poruszał, im mniej uwagi będzie poświęcał panowaniu nad chodem, tym szybciej zacznie poznawać świat. Patrząc na Frania przez te trzy dni, mamy wrażenie, że ten czas chyba nadszedł. Krasnalek coraz rzadziej przewraca się, za to częściej spostrzega to, co wokół niego jest. Nie boi się poznawania otoczenia, ba! On do tego dąży!! Przynajmniej w lesie u ciotki DPS:)

I za metr już Deutschland:)

Oprócz tego Franc zaliczył pierwsze w 100% nielegalne przekroczenie granicy polsko-niemieckiej i wciągnął był ze smakołykiem pierwszy w swym życiu oryginalny ein Eis waniliowy;-) 


Jedyny minus naszej wyprawy to ekologiczne ugryzienia ekologicznie natrętnych komarów. Brrrrr. Franulek wygląda jak muchomorek. Śpi wysmarowany Fenistilem, więc do jutra powinno być już dobrze.
Wróciliśmy do domu z zapasem warzyw i przetworów-palce-lizać i ziółek a'la ciocia DPS (wszystkie absolutnie legalne). 

Przyznam się szczerze, że jestem przypadkiem beznadziejnym - przez te trzy dni nie byłam w stanie oderwać się od myślenia o domu i dalszej terapii Frania. Ciotka DPS pewnie na mnie naskarży w komentarzach. Cóż, jestem bardzo wyluzowaniooporna.

Troszkę się bywało i ukulturalniło;-)

Po powrocie do domu wyskoczyło ze skrzynki mailowej kilkanaście maili. 

Franio pomaga w budowie grilla

Jeden z nich ogromnie mnie zaskoczył - siostra jednej z ciotek Franiowych wychodzi za mąż w sierpniu. Wraz z przyszłym mężem chcieliby, aby ich goście nie kupowali im kwiatów, lecz pieniądze na nie przeznaczone przekazali na rehabilitację Frania!! Jutro z rana zadzwonię do Fundacji, aby się dowiedzieć jak to zrobić zgodnie z prawem, tak aby żadna ze stron nie miała problemów. Już teraz bardzo dziękuje za ten piękny, naprawdę wyjątkowy gest i chęć pomocy krasnalkowi! 

Pobudka o 6 rano i heja na rowerek:)

Jeden z maili otrzymaliśmy z Fundacji Dzieciom Sawanti. Franiutek został podopiecznym Fundacji:) Jeśli władzia Fundacji nas czyta, to chciałabym podkreślić, że bardzo liczymy na fachowe wsparcie w kwestii Franiowego CZRu;-)
Pieniądze z 1%, darowizn i aukcji charytatywnych Allegro nadal będą trafiały na subkonto Frania w Fundacji Dzieciom "Zdążyć z Pomocą". Po co więc Sawanti? No własnie po fachowe wsparcie. Bardzo, bardzo nam go potrzeba, bo CZR to dla nas ciągle jeszcze więcej znaków zapytania niż jasnych odpowiedzi.

Na śniadanko chleb pieczony przez ciocię i herbatka z sokiem truskawkowym ciocinej roboty

I na koniec króciutka uwaga - w komentarzach i mailach po poprzednim wpisie rozczuliła mnie Wasza troska o franiowy kask rowerowy i sposób jego założenia. Spieszę z wyjaśnieniem - to jest kask Natki a nie Frania. Krasnal nie ma jeszcze na tyle siły w nóżkach by samodzielnie jeździć na rowerku, jeździ tylko i wyłącznie pchany przez nas (i to dosłownie od tygodnia-dwóch!). Nie ma więc mowy o wypadku, wywrotce itp. Ten kask to raczej forma oswajania tematu i przekonywania Frania do noszenia czegoś większego na  głowie niż czapeczka. Ciocia DPS przekonała się, że miłością nadmierną Franula do nakryć głowy nie pała. Więc...spokojnie. Wszystko jest pod kontrolą.

Bramka zamknięta!! Ja chcę do lasssuuuuu..

Koniec na dziś. 


Uściskiwujemy wszystkie Franiowe Ciocie, Babcie i Prababcię oraz Franiowych Wujków i prosimy o duuuże kciuki w kwestii wiadomej, bo...czas... No wiecie.
Dooobra, nie krzyczeć! Już nic nie piszę;-)

Agroturystyczny Franciszek saute czyli Franio bez aparatów i...pieluchy;-)