Rediagnoza funkcjonalna, 16.10.2013 (4 l. 2 mies.)

Opole, 16/10/2013

DIAGNOZA FUNKCJONALNA 
raport badania kontrolnego





I. Dane personalne osoby badanej:

Data urodzenia: 07.08.2009

Imię i nazwisko: Franciszek Kossowski 
Zgłoszony/a do poradni w dniu: 18.09.2013
II. Warunki przeprowadzonej diagnozy:
Do diagnozy wykorzystano:
-  analizę dokumentacji dziecka
-  obserwację kierowaną dziecka
-  Kwestionariusz zaburzeń sensorycznych (wg Delacato)
-  Arkusz Obserwacji Dziecka
-  Profil Osiągnięć Ucznia (J. Kielin)
Zespół diagnostyczny:
1.  Agnieszka Setnikowska - pedagog
2.   Monika Majszczyk- psycholog
3.   Aleksandra Oszczęda - pedagog
Krótki opis warunków diagnozy:
Diagnozę przeprowadzono w poradni dla osób z autyzmem i pokrewnymi zaburzeniami rozwoju w sali do obserwacji z lustrem weneckim.
Podczas badania dziecko było w dobrym stanie zdrowia. Franek pozostał na sali jedynie z terapeutką, którą znał z wakacyjnego turnusu rehabilitacyjnego. Mama obserwowała przebieg badania zza lustra weneckiego.
Dane do diagnozy zostały zebrane podczas jednego spotkania.
III.  Porównanie wyników badan.

Franek został zgłoszony do poradni w marcu 2012 roku. Chłopiec początkowo uczestniczył raz w miesiącu w konsultacyjnych zajęciach z terapeutą, podczas których rodzice otrzymywali wytyczne skierowane na poprawę funkcjonowania ogólnego w oparciu o oddziaływania wielokierunkowe. Rodzice z chłopcem pracowali również w domu na podstawie programu i sekwencji ćwiczeń stymulacyjnych oraz
rozwojowych, w oparciu o model Delacato i Piageta. Od grudnia 2012 chłopiec uczestniczył również w cotygodniowych spotkaniach z terapeutą. Niniejszy raport stanowi podsumowanie wyników pierwszego badania kontrolnego.
Przeprowadzone badanie pokazuje przyrost umiejętności chłopca we wszystkich badanych sferach. Przyrost umiejętności chłopca od poprzedniego badania w każdej sferze osiągnął w sferach: koordynacja wzrokowo-ruchowa i rozwój społeczny, we wszystkich pozostałych poziom nowych umiejętności przekroczył przewidywania określone przez Strefę Najbliższego Rozwoju. Obecnie w profilu umiejętności najlepiej rozwiniętymi sferami są rozumienie mowy, rozwój naśladownictwa oraz funkcjonowanie poznawcze. Największe deficyty obserwuje się w zakresie funkcjonowania emocjonalno-społecznego oraz mowy czynnej chłopca.
W funkcjonowaniu Franka nadal utrzymuje się dysharmonia rozwojowa, a poziom umiejętności chłopca w sferach objętych badaniem w dalszym ciągu utrzymuje się poniżej norm wiekowych. W szczególności zaznacza się dysharmonia pomiędzy obszarem umiejętności społecznych a pozostałymi, dość wyrównanymi sferami.
Należy zaznaczyć, że znaczący postęp rozwojowy chłopca w takich sferach jak komunikacja i funkcjonowanie poznawcze, rokuje pozytywnie dla dalszego kształtowania kompetencji w pozostałych sferach funkcjonowania dziecka.



IV. Szczegółowa charakterystyka rozwoju dziecka.

KOMPETENCJE KOMUNIKACYJNE:
U Franka w dalszym ciągu utrzymuje się prawidłowa rozwojowo przewaga rozumienia mowy nad mową czynną. W zakresie mowy biernej obserwuje się duże postępy - obecnie poziom Strefy Najbliższego Rozwoju dla tej sfery jest zbliżony do jego wieku biologicznego. Franek obecnie posługuje się prostymi słowami lub prototypami wyrazów. Często w komunikacji nazywa obiekty poprzez nazywanie dźwięków (np. tptptpt jako traktor, pipi -mysz, koko - kura). Obserwuje się obecnie poprawę w zakresie posługiwania się dźwiękami - chłopiec coraz częściej podejmuje próby powtarzania wyrazów za dorosłym w sytuacji zadaniowej, a w swobodnej aktywności Franek coraz częściej posługuje się wokalizacjami. Do komunikacji chłopiec aktywnie używa gestów systemu Makaton oraz gestów systemu języka migowego - obserwuje się u Franka dużą motywację do naśladowania gestów języka migowego. Coraz częściej posługuje się gestami w sposób spontaniczny. Zapytany wskazuje (za pomocą gestów lub piktogramów) swoje preferencje, prosi o pomoc. Ponadto u chłopca pojawiło się spontaniczne komentowanie otoczenia, dzielenie się z innymi swoimi spostrzeżeniami (np. dotyczącymi przejeżdżającej karetki za oknem), choć nadal dominuje mowa imperatywna, ograniczona do sygnalizowania potrzeb i celów.
Franek prawidłowo realizuje proste polecenia, natomiast wykonanie polecenia wieloelementowego wymaga nadal wsparcia dorosłego. Chłopiec prawidłowo wskazuje rzeczowniki, czasowniki oraz przymiotniki. Często przy wskazywaniu odpowiedzi w tego typu zadaniach wspomaga się pokazywaniem znanych mu gestów. Franek rozpoznaje i wskazuje właściwości przedmiotów (kolor, wielkość). Nie ma trudności z rozpoznawaniem osób, zawodów, prostych zaimków osobowych. Kłopotliwe dla Franka okazują się natomiast relacje przestrzenne oraz cechy przedmiotów takie jak materiał wykonania.
W dalszym ciągu obserwuje się u Franka zachowania komunikacyjne świadczące o deficytach Teorii Umysłu - zdarza się, że chłopiec wyciąga przedmioty z ręki dorosłego lub odwrotnie - wkłada przedmioty do ręki dorosłego (np. w celu uzyskania pomocy). W zakresie kontaktu wzrokowego obserwuje się dużo lepszy kontakt w sytuacji, gdy chłopiec sam komunikuje potrzebę. W wielu pozostałych sytuacjach Franek wymaga wyczekania lub np. zwrócenia uwagi, by nawiązał kontakt wzrokowy. Chłopiec nie ma trudności z podążaniem za wskazywaniem, sam pokazuje palcem informująco i żądająco. Nie zawsze w sytuacji wskazywania Franek przenosi wzrok z obiektu na dorosłego.
WnioskiW dalszym postępowaniu terapeutycznym wobec Franka należy skupić się przede wszystkim na dalszym intensywnym treningu komunikacyjnym w oparciu o alternatywną komunikację. Ponadto warto rozwijać jego Teorię Umysłu oraz relacje z innymi, w celu zwiększania jego świadomości i wytrwałości do komunikowania się z innymi.

FUNKCJONOWANIE SPOŁECZNE I EMOCJONALNE:
Rozwój społeczny Franka w dalszym ciągu jest najsłabiej rozwiniętą sferą jego funkcjonowania i jest opóźniony w stosunku do jego wieku biologicznego. W dalszym ciągu deficytowe są relacje z rówieśnikami, chłopiec chętnie przebywa w otoczeniu dzieci, ale nadal preferuje zabawę samodzielną lub równoległą.
Podczas badania chłopiec pozostawał w pogodnym nastroju, w emocjonalnym kontakcie z terapeutką prowadzącą. Franek prawidłowo rozpoznawał emocje prezentowane mu na zdjęciach, zapytany o przyczynę emocji potrafił wskazać na zdjęciu - np. prezent jako przyczyna radości. Sam widocznie wyraża emocje - radość poprzez uśmiech i wyraźne pobudzenie, złość za pomocą krzyku, tupania. Zdecydowanie poprawiła się ekspresja mimiczna chłopca w zakresie wyrażanych emocji. Obecnie Franek naśladuje ekspresje emocjonalne oraz towarzyszące emocjom znaczące wokalizacje. Podczas badania współdzielił radość terapeutki, jednak nie reagował na przejawy np. smutku.
Nadal w zachowaniu chłopca obserwuje się występowanie zachowań omnipotentnych, choć ich nasilenie zmniejszyło się od ostatniego badania. Franek najczęściej złości się gdy wydarzenia przebiegają nie po jego myśli, coraz częściej jednak dale się przekonać do decyzji dorosłego. U Franka pojawiają się zachowania protodeklaratywne, podczas badania zwracał uwagę terapeutki na dźwięki jakie słyszał zza okna.
WnioskiSfera funkcjonowania społeczno - emocjonalnego jest najbardziej deficytowym obszarem funkcjonowania w rozwoju Franka. Chłopiec wymaga dalszego wsparcia terapeutycznego, które obejmować będą kontynuację planów aktywności, trening w zakresie rozpoznawania, określania i reakcji na emocje. Niezbędne jest również wspieranie rozwoju w zakresie relacji rówieśniczych. Konieczne jest objęcie tej sfery działaniami terapeutycznymi, aby nie dopuścić do powiększania się deficytów. Należy przy tym pamiętać, że rozwój sfery społecznej ściśle związany jest z innymi obszarami rozwoju, w tym z komunikacją.

FUNKCJONOWANIE POZNAWCZE
Funkcjonowanie poznawcze Franka jest jedną ze sfer dominujących w profilu rozwojowym chłopca, a Sfera Najbliższego Rozwoju w tym zakresie osiąga poziom adekwatny do jego wieku biologicznego. Franek rozumie i posługuje się określeniami dotyczącymi relacji między przedmiotami (wielkość, długość). Chłopiec ma wykształcone myślenie symboliczne - rozumie zdjęcia, obrazki, piktogramy.
Aktualnie poziom Teorii Umysłu chłopca należy wyznaczyć na etap myślenia symbolicznego, co stanowi opóźnienie względem jego wieku biologicznego. Chłopiec rozumie symbole (np. piktogramy). Opanował umiejętność przyjmowania punktu widzenia drugiej osoby (decentracja), coraz częściej wykorzystuje tę umiejętności w życiu codziennym.
Obecnie u Franka - w porównaniu do poprzedniego badania - coraz częściej obserwuje się przewagę dowolną nad mimowolna.
Duże postępy w porównaniu do poprzedniego badania uwidaczniają się u Franka w sferze naśladownictwa. Chłopiec opanował większość umiejętności z wcześniejszych etapów rozwojowych. Podczas obserwacji Franek naśladował czynności motoryczne i grafomotoryczne oraz ekspresje mimiczne. Z pomocą odwzorowywał budowlę z kilku klocków.
WnioskiW dalszej pracy z Frankiem warto skupić się na doskonaleniu umiejętności, które chłopiec już posiada i przenoszeniu ich na różne dziedziny życia, tak aby poprawiła się jego umiejętność generalizacji doświadczeń. Ważna jest obecnie dalsza praca nad rozwijaniem jego Teorii Umysłu.

ZABAWA I WZORCE AKTYWNOŚCI
Podczas obserwacji Franek był podporządkowany, realizował polecenia terapeutki. zaobserwowano niewielkie nasilenie zachowań omnipotentnych czy próby realizowania własnego pomysłu. Nie zaobserwowano większych trudności w zakresie przerywania takich zachowań. Wiadomo z rozmowy z rodzicami, że w nowych sytuacjach Franke wymaga dodatkowego wspierania się pomocami wizualnymi i planem aktywności, by zmniejszać trudne zachowania.
W zakresie zabawy obserwuje się u Franka rozwój prostej zabawy tematycznej, z niewieloma elementami fabuły. Chłopiec jest obecnie w stanie bawić się równolegle z drugą osobą w prostą zabawę tematyczną - głównie samochodami. Franek rozumie i stosuje również proste elementy symboliczne w
zabawie. Nadal chłopiec w zabawie używa zabawek do auto stymulacji (np. rozrzucanie kloców po sali). Kłopot sprawiają chłopcu zabawy z zastosowaniem naprzemienności, nadal wymaga nadzoru w tym zakresie.

Wyniki przeprowadzonej diagnozy wskazują na występowanie u chłopca zaburzeń sensorycznych w obrębie:
-            czucie głębokie - zaobserwowano zachowania świadczące oniedowrażliwości. Franek często siada w „W”, przemieszcza się po sali na kolanach, rękami wodzi po szorstkim dywanie, uderza kolanami o podłogę, trzepocze dłońmi w radości.
-            czucie powierzchniowe - zebrane informacje świadczą onadwrażliwości w tym zakresie - chłopiec niechętnie dotykał substancji klejących (plastelina).
-            zmysłu wzroku - zaobserwowano zachowania świadczące oniedowrażliwości. Franek bacznie przygląda się zdjęciom, wpatruje się w nacinaną kartkę i nożyczki, macha zdjęciem na peryferiach pola widzenia, przewraca klocki.
-            zmysłu słuchu - zabrane informacje wskazują na utrzymującą się nadwrażliwość - chłopiec zwracał uwagę na dźwięki spoza sali, poprawnie lokalizował źródło dźwięku. Jak wiadomo z rozmowy z rodzicami nadal obserwuje się u Franka reakcje obronnych na dźwięki płynące z otoczenia.
-            zmysłu smaku — podczas badania nie obserwowano nieprawidłowości w tym zakresie. Rodzice informują
o utrzymujących się zachowaniach wskazujących na nadwrażliwośćsmakową (wybiórczość pokarmowa, unikanie próbowania nowych potraw).
-            zmysłu węchu - nie obserwowano zachowań świadczących o zaburzeniach w obrębie tego zmysłu.
WnioskiNasilenie sensoryzmów jest mniejsze w porównaniu do przedniego badania, obecnie nie utrudniają one funkcjonowania Franka, niemniej jednak celem dalszego poprawiania komfortu sensorycznego u chłopca zaleca się kontynuowanie stosowania oddziaływań terapeutycznych (stymulacje metodą C. Delacato, terapia Integracji Sensorycznej) w celu zwiększenia komfortu chłopca w tym zakresie.

Funkcjonowanie motoryczne chłopca jest obniżone względem jego wieku biologicznego, jednak w profilu rozwojowym dominują umiejętności z zakresu motoryki małej, największe deficyty dotyczą natomiast motoryki dużej.
W zakresie motoryki dużej widoczna poprawa - chłopiec obecnie porusza się swobodnie, zmniejszyły się trudności Franka w zakresie biegania, wstawania, kucania. Chłopiec potrafi skakać obunóż. Podczas stania na jednej nodze nadal uwidaczniają się problemy z utrzymaniem równowagi.
Poprawiła się u chłopca precyzja ruchów dłoni, choć siła palców nadal słaba. Obecnie chwyt kredki u Franka jest jeszcze nie do końca wykształcony: chłopiec w trakcie obserwacji trzymał kredkę chwytem nakładkowym. Naśladował rysowanie prostych elementów graficznych. Wszystkie chwyty dłoni chłopiec ma wykształcone.
W obszarze koordynacji wzrokowo-ruchowej chłopiec potrafi z pomocą nacinać papier, nawlekać korale, wykonywać proste manipulacje plasteliną.

WnioskiNależy wspierać rozwój motoryki małej i motoryki dużej oraz koordynacji wzrokowo- ruchowej u Franka, aby wyrównać deficyty.. Ponadto warto angażować chłopca w jak największą ilość aktywności, które poprawią jego sprawność fizyczną. Warto doskonalić płynność i koordynację ruchu w toku oddziaływań terapeutycznych poprzez ćwiczenia ogólnorozwojowe, regularne wykonywanie sekwencji stymulacyjnych oraz udział dziecka w zajęciach integracji sensorycznej.
Rozwój w tej sferze przebiega w sposób opóźniony względem wieku biologicznego Franka. Nadal
duże znaczenie dla takiego stanu rzeczy mają deficyty sfery motorycznej w funkcjonowaniu chłopca, ważnym wobec tego warunkiem dalszego rozwijania samodzielności chłopca jest usprawnianie jego motorycznych umiejętności. Ponadto warto w tym zakresie wykorzystać plany aktywności na deficytowe czynności samoobsługowe.
Chłopiec próbuje posługiwać się łyżką i widelcem, zwykle jednak je paluszkami. Dziecko posługuje się samodzielnie kubkiem, pije ze słomki. Franek umie sam zdjąć z siebie większość ubrań, w zakresie ubierania wymaga pomocy dorosłego. W kąpieli wymaga również pomocy osób dorosłych. Do tej pory nie udało się przeprowadzić treningu czystości, chłopiec nadal jest pieluchowany.

PODSUMOWANIE:
Chłopiec został zgłoszony do ponownego badania funkcjonalnego, mającego zweryfikować postępy chłopca w toku prowadzonej terapii. Poprzednie badanie odbyło się w marcu 2012 r i od tego czasu chłopiec jest objęty terapeutycznymi oddziaływaniami ukierunkowanymi na całościowe zaburzenia rozwoju.
Analiza zebranego materiału wskazuje na przyrost umiejętności funkcjonalnych chłopca we wszystkich badanych sferach rozwojowych. Wszystkie umiejętności wyznaczone przez SNR w poprzednim badaniu zostały przez Franka opanowane. Największa dynamika rozwojowa uwidacznia się w zakresie mowy biernej, sferze naśladownictwa i funkcji poznawczych. Ze względu na poprawę funkcjonowania chłopca we wszystkich badanych sferach poczynione w ciągu czasie można pozytywnie rokować co do jego dalszych postępów oraz spodziewać dalszego rozwoju jego umiejętności, szczególnie poznawczych i komunikacyj nych.
W chwili obecnej największe trudności Franka są związane z rozwojem społecznym i deficytami Teorii Umysłu. Trudności te manifestują się w jakości komunikacji chłopca, relacjach społecznych i rozumieniu sytuacji społeczno - emocjonalnych, zgłaszaniu potrzeb przez chłopca. Niezwykłe ważne jest również wprowadzanie kolejnych elementów komunikacji alternatywnej u Franka. Niezbędne jest dalsze rozwijanie kompetencji komunikacyjnych dziecka w zakresie biernym oraz czynnym poprzez wykorzystywanie gestów systemu. Zniwelowanie deficytów w sferze komunikacyjnej i społecznej jest istotne dla dalszego rozwoju chłopca w pozostałych obszarach.
W związku z powyższym zaleca się kontynuację zajęć terapeutycznych, uwzględniających rozwijanie obszarów deficytowych w rozwoju chłopca. Jednocześnie zaleca się kontynuację stymulacji sensorycznych (metoda Delacato, terapia SI) celem zaspokojenia potrzeb sensorycznych Franka. Nadal ważną rolę pełni również dbanie o przewidywalną dla chłopca strukturę czasu i miejsca, zapewniającą Frankowi poczucie bezpieczeństwa
Kartę informacyjną opracował/a: Monika Majszczyk
PSYCHOLOG


mgr Monika Majszczyk

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Drogi Anonimowy Gościu,
bardzo proszę, podpisz swój komentarz swoim imieniem, aby łatwiej było mi na niego odpowiedzieć.
Dziękuję