Mowa i stereotypy

Czasem na FB wchodzą mi przed oczy wpisy okołodzieciowe, obok których już chyba nigdy nie będę mogła przejść obojętnie - taki balaścik po przejściach Frankowych.  
W ubiegłym tygodniu przeczytałam post pewnej mamy trzyletniego chłopca zmartwionej tym, że synek nie mówi (rozwój mowy do jednego z tematów bardzo nieobojętnych mi należy). Pediatra, do którego się zgłosiła stwierdził, że chłopcy tak mają i żeby się nie martwiła.
Jakże boleśnie stereotypowa reakcja.

Nie wytrzymałam. Napisałam, że nie jestem w stanie czytać tego typu informacji. Bo jak lekarz może coś takiego twierdzić? I to w odniesieniu do trzylatka (!) Dodałam jeszcze, żeby dziewczyna nie słuchała takich koszmarnych, stereotypowych rad, lecz szukała porady u dobrego logopedy. Czasem bowiem wystarczy niewielkie wsparcie fachowe, może jednak się okazać, że niezbędne będzie pogłębienie diagnostyki.

Już chciałam się udać na nocny spoczynek w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku, gdy pod moim komentarzem pojawił się kolejny. Musiałam go przeczytać. Odezwała się mama zalecająca mamie owego chłopca "celebrowanie czasu wolnego od paplaniny i spokojne czekanie - bo jak dziecko się rozkręci, to już gadać nie przestanie". I tu mnię trafiło. Spytałam, czy autorka komentarza, aby na pewno wie, co robi - czy bierze odpowiedzialność za owo uspokajanie mamy i czy jest specjalistą.
Tak, jest. 
Lekarzem.


- I jako lekarz diagnozujesz dziecko przez internet?
- No cóż, medycyna idzie do przodu ;-)
!@#$%^&*&^%$#
Czy diagnozowanie dzieci przez net nie jest skrajnie nieodpowiedzialne a w tym konkretnym przypadku także nieetyczne? Hmmm.... ale moze znowu się czepiam? Bo tak sobie myślę, że przez internet, to można dać wskazówki, pisać o pewnych prawidłowościach, normach, ale...stawiać diagnozę? I że luzik, że spokojnie?? 
A bo mama mówi, że dziecko słyszy - kolejny argument pani doktor w dyskusji. 
Opinia mamy ma być dowodem na to, że dziecko faktycznie nie ma wady słuchu? Ej, to czas zamknąć gabinety audiologiczne dla dzieci - niech rodzice na czuja okreslają, czy dziecko słyszy prawidłowo! Jakaż to oszczędność w skali kraju będzie (przynajmniej w prespektywie krótkoterminowej). A ja głupia sądziłam, że nie da się zbadać słuchu "na oko" tak samo jak nie da się postawić diagnozy przez internet. 
Walić głową w ścianę z bezsilności się chce czytajac porady napchane do granic stereotypami typu:
- Chłopcy zaczynają mówic później - tak już mają. 
- Cioteczny chrześniak stryjecznego wujka męża babci z czwartego małżeństwa zaczął gadać dopiero jak skończył 5 lat  i to od razu całymi zdaniami. I jeszcze zaczął od razu od "szanownej pani"! (Wy gupie panikary).
- A do logopedy to się idzie dopiero, gdy dziecko zacznie mówić - no bo co taki biedny logopeda z niegadającym dzieckiem ma robić? (mam nadzieję, że słychac ironię).

Fora internetowa dla rodziców są fajne, aby się powspierać, wymienić namiarami na dobrych specjalistów, pogadać o czterech literach Maryni, powymieniać doświadczeniami, pisać o pewnych prawidłowościach i patologiach w rozwoju dzieci, ale nie należy na nich diagnozowac dzieci, kurka wodna (!)
  
***
Oto kilka faktów z  dostępnej mi literatury tematu i tego, czego nauczyłam się od terapeutów Franka:
- Około 18 mies. ż. dzieci posługują się ok. 50 słowami (liczą się także słowa brzmiące inaczej niż te wypowiadane przez nas, dorosłych; słowa brzmiace tak samo, lecz odnoszące się do różnych przedmiotów - np. 'pa' na 'lampa' i 'parasol' liczy sie jako dwa słowa).
- Około 2 r.ż. dzieci zaczynają budować pierwsze wypowiedzi dwuelementowe, czyli pierwsze zdania. 
-  Zazwyczaj właśnie około 2 r. ż. obserwuje się systematyczne różnice w ilości słow wypowiadanych przez dziewczynki i chłopców, trudno je jednak zaobserwować w życiu codziennym (dom, żłobek/przedszkole) - wynoszą one bowiem zaledwie około 2 miesięcy (!).
- Do 3 r.ż. odstępstwo od normy może wynosić do 6 miesięcy - to ciągle jest norma.
- Zaburzenia w rozwoju mowy są jednym z osiowych objawów wielu zaburzeń (całościowe zaburzenia rozwoju, niedosłuch, dysfazja, zaburzenia wzrokowe, niepełnosprawność intelektualna i in.). 
- Następstwem opóźnionego rozwoju mowy mogą być trudności w nauce pisania i czytania.

I tyle dziś powiedzieć/napisać chciałam.
Następny wpis będzie o mowie Frankowej. Bo dzieje się u naszego chłopaka w tym obszarze niezwykle dużo.