środa, 17 maja 2017

Post scriptum

Dostaję ogromnie dużo wiadomości z pytaniem, czy naprawdę wierzę, że będzie dobrze, czy uważam, że spotkanie w poniedziałek przyniesie takie rozwiązania, na które wszyscy liczymy. Wierzę, choć w poniedziałek dostałam od biorących udział w spotkaniu lekcję ostrożnego optymizmu - ostrożnego, bo dopóki nie ma zapisów na papierze, to optymizm musi być ostrożny. Nie mam jednak powodu, by wątpić, że to, co zostało ustalone w poniedziałek, może nie stać się rzeczywistością. 
Poprosiłam MEN o możliwość udostępnienia na blogu prezentacji, którą zobaczyliśmy w poniedziałek. Jest to w sposób całościowy ukazany schemat systemu kształcenia dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Spójrzcie sami na to, co i my zobaczyliśmy. Mam nadzieję, że i Was ta prezentacja uspokoi.





 Pierwsze trzy rozporządzenia są w tej chwili opublikowane w formie projektów, czekamy na publikację ostatniego na liście, nad którym ciągle trwają prace. Autopoprawka MEN dot. możliwości indywidualnej pracy ucznia z nauczycielem w placówce edukacyjnej znajdzie się w paragrafie 6 rozporządzenia w sprawie kształcenia specjalnego.







Naszła mnie refleksja po tych ostatnich bardzo nerwowych tygodniach - wystarczyło, aby ta całościowa wizja została zaprezentowana na samym początku, aby przed rozpoczęciem prac usiąść do stołu ze środowiskami związanymi z dziećmi niepełnosprawnymi, a całej tej burzy by nie było... Wskazany by został pominięty zapis, omówionych wiele innych kwestii, wokół których dyskusja toczyła się w poniedziałek i ...wszyscy mielibyśmy mniej siwych włosów. Ale jak to trafnie podsumował p. Leszek Kołodziejczyk, Prezes Fundacji Mierz Wyżej, już po zakończeniu spotkania, w rozmowie w sześć czy osiem oczu z minister Zalewską (dwoje z nich to moje) - każdy wielki spór może być początkiem dobrych rozwiązań. I tego się trzymajmy. Naprawdę wierzę, że w poniedziałek stanęliśmy na wspólnej drodze i że uda się wypracować dobre rozwiązania dla naszych dzieciaków.
Wielu z nas obawia się, że początek nowej edukacyjnej rzeczywistości nie będzie łatwy, będzie rodził wiele napięć, konflików. Stowarzyszenie Nie-Grzeczne Dzieci wnioskowało podczas spotkania, aby stworzyć szybką ścieżkę mediacji. Na prośbę minister Zalewskiej Stowarzyszenie opisze szczegóły tego projektu i przekaże do MEN. 
I oby konflików było jak najmniej.
Teraz czas na uspokojenie emocji. 

2 komentarze:

  1. Ojej, tyle tych zmian w naszym prawie, że powoli zaczynam się w tym wszystkim gubić. W każdym razie wszystko brzmi świetnie, ale tak naprawdę dopiero praktyka pokaże, czy tak będzie. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. PILNA PROŚBA!
    DZIŚ (19.05) UPŁYWA TERMIN konsultacji projektu zmieniającego 3 ustawy pod kątem realizacji programu „Za życiem”.
    Prześlijcie swoje uwagi wg poniższego wzoru, dopisując od siebie co uważacie za potrzebne.
    UDOSTĘPNIJCIE DZISIAJ TEN APEL!!! ZAMIEŚCIE NA SWOICH PROFILACH NA FB, PRZEŚLIJCIE INNYM RODZICOM i ZNAJOMYM.
    Nie trzeba być niepełnosprawnym ani rodzicem bo prawo do wnoszenia uwag do tego projektu ma każdy obywatel.
    Tekst uwag wkleja się do formularza tutaj:
    http://www.zazyciem.mrpips.gov.pl/konsultuj-projekt
    Można załączyć gotowe propozycje zmian ustaw jako pliki. Jeśli chcecie załączyć gotowe propozycje, prześlę na priva!
    _______________________________________________________________________
    Zgłaszam następujące uwagi w ramach konsultacji projektu ustawy z dnia 27 marca 2017r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją programu "Za życiem":
    1. Zmiany w ustawie o pomocy społecznej dotyczące mieszkań chronionych i wspomaganych nie wnoszą nic nowego, a nawet ograniczają dostępność mieszkań chronionych w stosunku do obecnego stanu. Proponuję wprowadzić nową formę, która odpowiada na oczekiwania wielu osób z niepełnosprawnością, a zwłaszcza rodziców tych osób. Jest to odpowiedź na największe obawy rodzin, dotyczące przyszłości dorosłego dziecka.
    Proponuję dopisanie w ustawie o pomocy społecznej wspomaganych wspólnot mieszkaniowych. Powinna to być usługa społeczna niezależna od tego, kto jest właścicielem domu lub mieszkania i czy są w nim bariery architektoniczne. Wiele osób z niepełnosprawnością nie potrzebuje likwidacji barier, bo nie są niepełnosprawne ruchowo. Gminy mają niewykorzystane mieszkania, które mogą przeznaczyć na wspomagane wspólnoty mieszkaniowe. Dużo rodziców buduje domy dla kilku lub kilkunastu osób ale nie może dostać środków na ich prowadzenie, bo nie są to ani mieszkania chronione, ani rodzinne domy pomocy. Nie mogą to być domy pomocy społecznej, bo konieczne jest spełnienie standardów, które bardzo podnoszą koszty stałe. Dom pomocy społecznej bilansuje się dopiero przy kilkudziesięciu mieszkańcach.
    2. W projekcie zmian w ustawie o pomocy społecznej zabrakło wielokrotnie postulowanego wprowadzenia nowych typów ośrodków wsparcia dla osób najniżej funkcjonujących – z autyzmem lub ze sprzężeniami. Konieczne jest wprowadzenie do ustawy o pomocy społecznej oraz rozporządzenia wykonawczego dwóch nowych typów środowiskowych domów samopomocy: typu D i typu E. Program „Za życiem” zawiera takie zmiany (działanie 3.2) a z harmonogramu wynika, że wejdą w życie 1.07.2017. Muszą więc znaleźć się w konsultowanym projekcie!
    3. W ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy należy wprowadzić zatrudnienie wspomagane (usługę trenera pracy), przeznaczoną dla tzw. „osób z zaburzeniami psychicznymi”, czyli: osób niepełnosprawnych intelektualnie, osób z autyzmem i osób chorych psychicznie. Te osoby nie mają szans by poradzić sobie ze znalezieniem i utrzymaniem pracy bez pomocy drugiej osoby (trenera pracy), w tym na stałe, czasami w bardzo małym zakresie.
    Dodatkowo proszę o:
    - podniesienie kwoty zasiłku pielęgnacyjnego dla niepełnosprawnego dziecka oraz dla osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności w ustawie o świadczeniach rodzinnych
    - gwarancje uzyskania wsparcia zwłaszcza opieki dziennej dla niepełnosprawnego dziecka na podstawie wskazań z orzeczenia
    - zniesienie kryterium dochodowego dla rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym przy korzystaniu ze świadczeń finansowanych z PFRON, przy działaniach z programu „Za życiem” i przy świadczeniach z pomocy społecznej. Kryterium dochodowe nie jest właściwe dla takich rodzin, bo ponoszą one ogromne wydatki związane z leczeniem i rehabilitacją dziecka, w tym dorosłego dziecka.

    OdpowiedzUsuń

Drogi Anonimowy Gościu,
bardzo proszę, podpisz swój komentarz swoim imieniem, aby łatwiej było mi na niego odpowiedzieć.
Dziękuję