Turnusowy pamiętnik 2

Łącze internetowe mamy tu dość kapryśne, stąd coraz trudniej nam edytować poprzedni wpis. Wczoraj  wieczorem łączności ze światem w ogóle nie było, dlatego też nic nie napisaliśmy. Na ostatnie trzy dni turnusu otwieram więc nowy wątek - część drugą naszych turnusowych wspomnień. Jak poprzednio będziemy go edytować dodając opisy kolejnych dni.
Wpis wczorajszy nadrabiam ja (mama), wieczorem pióro przejmie Natka.

24.07 (środa)
Zwykły dzień turnusowy - zajęcia przeplatane kąpielą w strumyku, zabawą z dziećmi i poznawaniem nowych oblicz Frania.



Franio romantyk



Franio amant



Franio...Franio;-)

Dla pełnego obrazu brakuje wersji Franio-łobuz.
Ta wersja wygląda tak: Franek bierze piłkę, robi zmyłkę i zamiast rzucić ją kulturalnie do nas, bierze ją pod pachę i ucieka ile sił w małych nóżkach w kierunku jakiegoś auta i stara się w nie trafić piłką. My oczywiście rzucamy się w pościg za małym zbójem krzycząc ile sił w płucach:
- Nieeee woooolllnnnoooooooooooooooooooooooooo!!!
Na to Franc odwraca się, i z szelmowskim uśmiechem miga do nas 'bawię się w łobuza'.
My: - Franio, nie jesteś łobuzem!
Fr: - 'bawię się w łobuza'
My: - Tu nie wolno bawić się w łobuza!
Fr: - 'Trzeba wezwać policję', 'jestem łobuzem'
No i ręce opadają człowiekowi:)
OCZYWIŚCIE skonsultowaliśmy sprawę łobuza z terapeutami, pan Adam z Prodeste w sposób absolutnie wyluzowany powiedział tylko:
- No i super. Ma chłopak poczucie humoru.
:)


Na dziś mamy dużo planów, aż boję się, jakie będą owoce tego dnia i jakie oblicza Franka poznamy;-) Na razie Francik jest na pierwszych zajęciach a my czekamy z niecierpliwością na gościa..

***

25.07 (czwartek)

Dzisiaj przyjechała do nas pani Kasia mama Mai. Franio bardzo się ucieszył, bo:
-Przyjechała pani Kasia,
-Franio dostał autko
-i słodycze.
Proste ;)
Niestety plany wycieczkowe bardzo się poplątały. Francik był tak zmęczony, że został z tatą w hotelu, a ja z mamą byłyśmy na wycieczce. Było przepięknie. Byłam z mamą w bacówce i mama spytała się ,,Panie baco, a co to jest żentyca?" , a baca ,,Taka duzo o nie wie co to żentyca. Żentyca te napój z owczogo sero".
Dzień uważam za udany :) Razem z mamą polecamy żentycę na upalne dni .

Pani Kasia rozmawiała z mamą a Franio kąpał się w strumyku

Wieczorem było zakończenie turnusu.
Dostaliśmy dyplomy.
Franulka jest już bardzo zmęczony.

***
Pisze mama:
Już jesteśmy w domu.
W drodze powrotnej odwiedziliśmy małą Łucję, także wcześniaczka jak Franio, z którą widzieliśmy się ostatnio dwa lata temu podczas warsztatów terapeutycznych we Wrocławiu. Fantastyczne to było spotkanie.
Bardzo liczymy na rewizytę w Opolu;-)

Łucja z bratem, Igorkiem i Franula

Natalka obiecała, że uzupełni wpis o relację z dnia wczorajszego - trzymam ją za słowo. Na moje refleksje poturnusowe przyjdzie jeszcze czas.
Na razie zapraszam do śledzenia dedykowanej Franiowi podróży dookoła Polski niezwykłej rodziny Laszczyńskich, o TU. Są już tydzień w drodze! Nieustająco trzymamy za nich kciuki.
Mama Lasche opowiedziała o podróży i Franuli na portalu peron4.pl: Objeżdżamy Polskę dla Dzielnego Frania.

***

26.07 (piątek)
Rano Franio miał terapię, na którą zaprosiła mnie pani Monika. Pierwszy raz mogłam się przyjrzeć z bliska, jak to wygląda i ku mojemu zdziwieniu nie było nudno (bo z tym zazwyczaj kojarzę jakąś terapię). Dużo się dowiedziałam. Potem zjedliśmy obiad i pojechaliśmy na pożegnalną wycieczkę w góry. Franio był już zmęczony turnusem i wycieczkami więc pojechaliśmy kolejką Jaworki-Homole na halę. To była taka wycieczka "na leniuszka":) Franiowi bardzo się tam podobało. Zjadł lodzika i pobawił się na placu zabaw. Franc wszędzie znajdzie jakiś traktor więc i tym razem mu się udało! Siedzieliśmy u bacy i jedliśmy łoscypka, bundz i piliśmy żentycę. Było naprawdę super.
Do hotelu wróciliśmy ok. godziny 18. Potem zjedliśmy kolację, Franek poszedł spać i gdy już zasnął rodzice poszli na pogaduchy. Jak co wieczór zresztą;-) Wrócili dopiero o 1:30 w nocy. Wiem, bo czytałam książkę (tylko udawałam, że już śpię - słyszałam jak wracają do pokoju:) Rano cięęęężko się nam wszystkim wstawało.

Zdjęcia wstawi mama.

Czy można hasać w piękniejszych okolicznościach przyrody?

Własnej góralskiej roboty traktor i Franio traktorzysta:)

My już wiemy, co to bundz, żentyca, gołka i redykołka:)

Trzeba się było natrudzić, żeby znaleźć miejsce siedzące bezplackowe;-)

Ps. Pisanie bloga wcale nie jest takie proste.