Pozycja nie do kupienia, w necie brak.
Franulka uwielbia ten słownik, niestety musimy go już oddać do PZG a do nauki jeszcze duuużo nam zostało.
***
Z rozmów z Natką.
N: - Mamo, Franio zrobił takie postępy w ciągu tego roku, że jak tak dalej pójdzie to za rok on tego autyzmu już w ogóle nie będzie miał.
ja: - Nie, córciu, troszkę autyzmu zawsze będzie miał.
N: - Hm..
ja: - Ale wiesz co, każdy z nas jest trochę autystyczny, więc luzik.
N: - No w sumie fakt. Każdy musi sobie czasem pokrzyczeć, żeby mu było lepiej.
Prawda, każdy z nas jest trochę autystyczny:)
OdpowiedzUsuńjesteście cudowni no i córkę masz wspaniałą
OdpowiedzUsuńAga, Natka ma 1000% racji
OdpowiedzUsuńJa wysiadam przy puszczonym radiu, trajkoczących dzieciakach, wirującym automacie. Po kilku minutach takiej mieszanki, czuję się jakby te dzwięki mnie atakowały. Wtedy wyłączam wszystko i odprawiam dzieciaki do swojego pokoju, póki się nie uspokoję.
:*
Może i w Franiu zawsze będzie trochę autyzmu, ale wierzę że będzie sobie umiał z nim poradzić.
Usuń:) I Ty to odczytałaś, że zdanie o byciu autystycznym powiedziała Natka:) (dlatego poprawiłam wpis - na wszelki wypadek). Ja wiem, że każdy z nas ma w sobie coś z człowieka z autyzmem i pewnie będzie tych coraz więcej, bo i świat coraz bardziej wariuje - kto da radę wytrzymać taką ilość bodźców i normalnie funkcjonować?? Chyba tylko cyborgi..
UsuńTo prawda tylko cyborgi dadzą radę... Sama muszę miec spokoj potrafię nawet w gościnnie wyłączać TV:-) jak tylko obije mi sie ta książka w oczy dam znac
OdpowiedzUsuńCiotka, w naszym przypadku to już WIEK jest;-)
UsuńNie wiem, czy wiek, czy nie wiek, ale autyzm to pewnie wcale nie taka odosobniona sprawa...
OdpowiedzUsuńPodpisuję się pod wszystkimi tymi przykładami, co powyżej;)
A książki nie mam...:( A ksera nie da się zrobić? - ups. prawa autorskie....
Ksero jest ostatecznością - myślę, że koszt kolorowego ksera i bindowania będzie porównywalny z kosztem zakupu nowej, tzn używanej książki. Chcę najpierw więc tą drogą spróbować dotrzeć do egzemplarza używanego. Może się uda?
UsuńAguś popytam. A nie myślałaś żeby ten zeskanować i wrzucić Franeczkowi na tablet?
OdpowiedzUsuńNawet tak "zastępczo" lepiej taką wersję mieć niż żadną :)
Wiesz, tak tylko dla Was, żeby nie łamać żadnych praw itd.
UsuńKochani Niestety nie mamy takiego słownika.
OdpowiedzUsuńOj nie wiem gdzie można kupić taki słownik.
Spokojnie, możecie słownik skserować, zeskanować, obfotografować i wydrukować - co tylko będzie Wam bardziej pasowało, tym bardziej że pozycja jest ciężka do dostania. Kserowanie książek tylko do własnego użytku jest całkowicie legalne. Wiem co mówię, skończyłam studia prawnicze.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :) Marta
Potwierdzam słowa Pani prawnik. Pracuję w bibliotece i wiem, że powielanie publikacji na użytek własny jest dozwolone, zwłaszcza, że nakład jest wyczerpany i kupno książki jest niemożliwe.
UsuńPozdrawiam, bibliotekarka
Kurczę, nie wiedziałam, że mamy takie wsparcie fachowe!:)
UsuńDzięki za radę - w razie konieczności skopiowania książki będziemy spokojniejsi:)
może gdzieś w antykwariacie mozna to jeszcze dostać? spróbuję się rozejrzeć w pobliskich...
OdpowiedzUsuńpozdrawiam serdecznie i gratulki dla Natki za czerwony pasek :-)
ivonesca
PS.
Macie juz wyniki rekrutacji do gimnazjum? U nas jutro ;-)
Ivo, w piątek wyniki.
UsuńNa razie Natka jest u koleżanki w Jeleniej - do jutra, i pewnie o tym teraz nie myśli. Stres zacznie się w czwartek..
Daj znać, jak u Was
Aga, Franek dostał się do gimnazjum, które wybrał :)
Usuńcieszy się, ale żeby jakoś bardzo to bym nie powiedziała.....on taki ogólnie wyluzowany jest....żeby tylko z nauką w gimnazjum za bardzo się nie wyluzował ;-)
pozdrawiam i czekam na wieści jutro :-)
ivonesca
Gratulacje!:)
UsuńU nas wyniki jutro. Natalka barrrdzo się denerrrwuje.
Oby i jej się udało
:)
OdpowiedzUsuńJa też chciałam doradzać kopiowanie :)
OdpowiedzUsuńPodpytam się w antykwariatach warszawskich - u nas w Ursynowskim nie mamy. Ale najlepiej skserować i zbindować i gotowe.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ze słonecznej Warszawy.
Gratulacje dla Natalki i ucałowania dla dzielnego Frania.
Monika Zalewska (Aniołek)
Dziękuję:)
UsuńGlizdeczki wyściskam i wycałuję:)
Jest w Opolu szkola dla gluchoniemych? Moze tam zapytac i skopiowac??
OdpowiedzUsuńmartadela
Mamy egzemplarz z PZG, w razie czego skopiujemy go.
UsuńMam taką książkę xerniętą z 17 lat temu jak na studiach uczyłam się migowego. Teraz bym zeskanowała i druknęła. Nawet oprawienie nie jest problemem w dzisiejszych czasach.
OdpowiedzUsuńMonika
Jak pisałam wyżej - w razie czego i my tak zrobimy.
UsuńMamo Frania, zeskanujcie, wyslijcie do mnie a ja zobowiazuje sie do wydrukowania i oprawienia dwoch egzemplarzy zebyscie mieli na zapas :) Odesle poczta polska wraz z drobnymi gadzetami na aukcje dla Was lub przyjaciół :) Taki moj maly wklad jako terapeuty bo niestety nie mam jak Wam pomoc fizycznie:)
OdpowiedzUsuńKarla, dziękuję Ci bardzo za tę ofertę pomocy. erapeutka Frania obiecała, że po turnusie swoim popyta wśród starszych uczniów, może ktoś nam odsprzeda egzemplarz. 'Wujek Radek' też włączył się do akcji poszukiwawczej, mam więc nadzieję, że się uda:*
UsuńO rany całkiem niedawno odsprzedałam taki dokładnie słownik. :-/ Jestem mamą szesnastoletniego faceta z pełnym pakietem - autyzm, głęboki niedosłuch, upośledzenie umysłowe, alergia....... My pracujemy głównie na piktogramach i gestach, słaba sprawność rąk nie pozwoliła na język migowy.
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że ktoś, kto od Was słownik kupił, korzysta z niego pełną parą:) A nie znacie kogoś, kto by miał jeszcze jeden egzemplarz?
UsuńA gesty jakie stosujecie? Naturalne?
Serdecznie Was pozdrawiamy:*
FRANULA BĘDZIE MIAŁ SŁOWNIK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
OdpowiedzUsuńZnajoma mama wydobyła go spod ziemi:)
A ja jednak trzymałabym się słów Natalki!:) Sama jestem mamą autystycznego Chłopca, nieco młodszego od Frania ale równie pogodnego i radosnego!:) I jako mama wierzę w nieograniczony potencjał mojego Synka:) Znacie historię Rauna Kaufmana?:) Po co wierzyć w to czego nie można zrobić jak można zacząć wierzyć w to co da się zrobić i wyciągnąć po to rękę?:) Polecamy Son-Rise z całego serca, u nas daje powalające efekty:) Jak będziecie kiedyś we Wrocławiu i mielibyście ochotę na spotkanie dajcie znać:) Franio z moim Chłopcem z pewnością się dogadają i znajdą wspólne pole uwagi- auta:) Pozdrawiamy ciepło
OdpowiedzUsuńMimi, nie wykluczam spotkania:)
UsuńWiesz co, my nie sięgamy i nie marzymy o tym, co nieosiągalne. Chyba w ogóle nie mamy żadnych marzeń - celów do osiągnięcia. Nie, jedno mamy - żeby Franek zaczął się komunikować ZAWSZE, bez przypominania, że trzeba mówić a nie krzyczeć. Poza tym marzeń dot rozwoju Franka brak. Mamy świadomość, że nasz krasnal osiągnął więcej, niż ktokolwiek cztery lata temu by przypuszczał.
Tylko chcemy, by krasnal miał przyjaciół, by był akceptowany.. by ludzie go nie wytykali palcami, nie wyśmiewali, nie wyszydzali.. "Tylko" tego pragniemy dla Frania.
Serdeczności:*
Wspaniały blog Mamo Franka! Gratulujemy i kibicujemy :)
OdpowiedzUsuńChciałam o coś zapytać. Zaczynaliście z Frankiem od Makatonu, prawda? Czy przeszliście na migowy? Czy mogę zapytać dlaczego? Czy może to już opisywałaś, a ja po prostu nie znajduję?
Pytania oczywiście z przyczyn "a bo moja córcia" / "o rety, mam problem"... Moja otóż córcia makatoni się już kilka lat i do tej pory szło ciężko: w zasadzie używała spontanicznie tylko kilku gestów. Aż w końcu ruszyło. Pokazuje chętnie, sporo, natychmiast powtarza, zaczyna składać po 2-3 gesty. Ale do makatonu mam dwie książeczki, brak środkowych poziomów, brak mi słówek, a migowy rozwinięty. Tyle, że wymaga precyzji, o którą może być z czasem trudno.
Dlatego jestem ciekawa skąd Wasz wybór.
"Wasz" słownik widziałam, jest faktycznie świetny - sama będę go pewnie kserować :)
Kasiu, wybór jest warunkowany kwestiami czysto pragmatycznymi - szkolenia są dość drogie, dostępność pomocy kiepska (najczęściej też odpłatna), Franiowa mowa nie rusza a widzimy, że krasnal chce się komunikować, stąd po rozmowach w domu i PZG stwierdziliśmy, że włączamy małemu migowy. Inną sprawą jest to, że Makaton, to - tak "na oko" moim zdaniem - w jakiś 80% (na ile znamy Makaton) jest zaczerpnięty z migowego (PJM). Franek chce się komunikować JUŻ. NIe mogę czekać kilu miesięcy na kolejny stopień szkolenia.. I wiesz co, stwoerdziliśmy też w rodzinie, że jeśli Franula zacznie kiedyś mówić, to pozostanie nam migowy - będziemy w stanie dogadać się z osobą niedosłyszącą. Uwoerz mi, że decyzja nie była prosta.
UsuńW naszym wydaniu na razie nie jest to tak naprawdę stricte PJM. Jesteśmy na początku drogi - nie migamy jeszcze każdego wyrazu, lecz jak w Makatonie wyrażenia kluczowe. A Franek chłonie to całym sobą! Chcmey się znim dogadać - obojętne nam, jak będzie zwał się system komunikacji, byle się z krasnalem dogadać.
I nie rozumiem trochę systemu szkolenia Makatonu - najpierw poziomy 1-4, potem 9.. I tak po 2 stopniach szkolenia człowiek nadal nie wie, jak pokazać dziecku np. kolory. Tym sposobem chciał-nie chciał wprowadzamy Frankowi kolory z migowego.
Franusiek makatoni od ok 1,5 roku, zauważyliśmy ze coraz lepiej idzie mu pokazywanie znaków nawet tak skomplikowanych jak 'rodzeństwo'. Te wszystkie czynniki opisane powyżej (bardzo chaotycznie) sprawiły, że zdecysdowaliśmy się na mogowy. Gdy zapomnę lub nie znam jakiegoś znaku sięgam po prostu do darmowej aplikacji migam.pl
Uściski dla Was, dziewczyny:)
Dzięki, Agnieszko, za szybką odpowiedz :)
UsuńPoczułam się "siostrzanie" - mam kropka w kropkę identyczne wątpliwości w kwestii Makatonu. Póki Ela pokazywała mało, nie było niejako problemu. Teraz jest. Migowy rozwinięty - po prostu są znaki na wszystkie słowa, a w Makatonie jest ich bardzo mało. Ale są i przeciw: wymagana precyzja, gramatyka PJM a czytanie po polsku, dla dziecka z upośledzeniem umysłowym może być trudno itp. itd. To że Makaton ma dużo znaków z PJM zauważyłam... pomijam, że "mama" akurat łatwiej w migowym, ech. Temat-rzeka, nie zanudzam. Myślenice nas czekają, zasadnicze rozmowy też :) Na razie też korzystam z migam.pl
Wielkie dzięki! Serdeczności dla Was!
Kasiu, znowu mam nocną sesję, stąd szybka odpowiedź;-)
UsuńDostałam duuużo materiału teoretycznego do przenalisowania - i to znowu dzięki blogowi, tzn dzięki Franiowej ciotce, która zna osobę zajmującą się tematem od strony naukowej i praktycznej. Mam duuużo do poczytania. Jak już sobie poczytam i przeanalizuję wszystko, podzielę się wrażeniami.
A jak u Eli ze znakami złożonymi? Dla Frania to poziom nieosiągalny. I z tego co mi powiedziano w PZG, migowy wcale nie wymaga takiej mega precyzji.
:*
Pozdrowienia już poranne :)
UsuńCzekam na Twoje wrażenia po lekturach. Jeśli dojdziesz do wniosku, że warto się podzielić jakimś tytułem to bardzo chętnie się zapoznam :)
No właśnie u Eli gesty "ruszyły", nawet złożone typu babcia, dziadek, stąd wziął się cały problem.
Miłej niedzieli!
Pozdrowienia popołudniowe:)
UsuńOczywiście podzielę się mądrymi wyczytanymi informacjami.
:*
Dzięki z góry. Trzymajcie się w szpitaliku :)
Usuń