Turnusowy pamiętnik

Dziś w czasie wieczornego spaceru Natka zaproponowała, abyśmy codziennie pisały pamiętnik z turnusu. Tak naprawdę Natka powiedziała, że będzie ten pamiętnik prowadziła SAMA. Ma moją zgodę w 100%:)
Zaczynamy więc:)
Zaczynam ja, czyli mama. Potem pióro oddaję Natce.
Coś będę od czasu do czasu dopisywała;-)

Cały nasz turnusowy pamiętnik będzie w tym jednym wpisie. Będzie on uzupełniany na bieżąco.

15.07, poniedziałek

Czas wolny a mama wyciąga królika
z kapelusza w postaci zupełnie
"niewinnej" układanki;-)
(Franio pokazuje gest 'słoń')

Pierwszy dzień turnusu za nami. Zawsze jest on trudny dla dzieci - nowe miejsca, twarze, nowy rytm dnia, dużo zajęć. Było trochę łez i śmiechu, więc równowaga jest zachowana.
Franulka miał zajęcia grupowe, SI, zajęcia z logopedą i terapię indywidualną. Z basenu zrezygnowaliśmy, bo to ciągle jeszcze dla krasnalka zbyt wysokie sensoryczne progi.
Na warsztatach dla rodziców była niełatwa rozmowa o niepełnosprawności naszych dzieci, zaś na grupie wsparcia robiliśmy rachunek sumienia zastanawiając się, ile czasu średnio przeznaczamy na poszczególne czynności w ciągu tygodnia.

Przekąska przed kolacją - wielki głód dopadł małego człowieka
i nie dało się wytrzymać;-)

Dla mnie fantastyczną sprawą jest możliwość porozmawiania z innymi mamami, spotkania z rodzinami, które znamy z wcześniejszych turnusów, Franiowi prawdziwą frajdę sprawiały dziś zajęcia grupowe i kontakt z dziećmi (TAK!), Natce zaś podobało się to, że mogła się byczyć do woli. Młooodzież;-)


Jest lato? Jest. Wakacje? Są. No to trzeba było pomoczyć nóżki (czytaj: kaloszki) w strumyku płynącym za hotelem.
Franio i Hania

I dobrze, że dalszą część pamiętnika poprowadzi Natka, bo ja bym za bardzo przynudzała;-)

***

16.07, wtorek

Idę nad rzekę taaaaaaką rybę złapać:)

Dzięki temu, że mama zapomniała włączyć budzik na 7.00, pospaliśmy sobie do 7.30. Wolałabym pospać do 11.30, ale w takich sytuacjach pociesza mnie zdanie ,,Mogło być gorzej". Na śniadanie Franek był przeszczęśliwy, bo mógł zjeść płatki z mlekiem (w domu mama nie pozwala). Po śniadaniu Franek poszedł na zajęcia, a ja...cóż chciałam zrealizować moje plany czyli pospać do 11, ale nie! Przyszła mama. Wzięła odkurzacz. Kazała posprzątać. NIEEE! Moje plany legły w gruzach nie wspominając o tym, że czekała nas wycieczka. Mija godzina 12, więc mama stwierdziła, że jest to odpowiedna godzina, aby ruszyć się z łóżka (nie tylko nie to!) i pójść nad rzekę. Franek ochlapał mnie i mamę;). Zjadłyśmy obiad (Franek znowu nic nie zjadł tylko wypił kompot) i przyszedł czas na wycieczkę do Szczawnicy. Francyś usiadł oczywiście na pierwszym siedzeniu, żeby mieć pod kontrolą pana kierowcę.

Ty też możesz wejść dwa razy do tej samej rzeki!:)

Wyprawa trwała 3 godziny a Franio pod koniec zaliczył mały kryzysik. Na szczęście była z nami pani Agata mama Piotrusia oraz sam Piotruś - lepiej jak człowiek sam się nie spóźnia do autobusu tylko jeszcze z kimś;-) Po kolacji Franek szybko zasnął i zaczął chrapać.





PIERWSZA w życiu Frania podróż autokarem. Ciężko było wysiadać.

Robaczki na początku wycieczki, czy też raczej raczej na jej końcu.
Cały czas byliśmy najsłabszym ogniwem wyprawy, ale jak mogło być inaczej, skoro wokół było TYLE interesujących zjawisk? Hulajnogi, dmuchane zamki, zaparkowane auta (każde trzeba było obejrzeć i sprawdzić czy znaczek marki jest z przodu, z tyłu i na każdym kołpaku), znaki drogowe (te trzeba było poddać pogłębionej analizie), wreszcie błoto (trza wleźć), fontanny (trza wrzucić autko - chwała Bogu dowódca wycieczki, pan Kuba, długie ramiona ma), mróffki pod ławką - trza każdą po dupci poklepać. Zwariować można po prostu.

Luuuzik, pełen luzik. I zwieeeedzamy na spokojnie. Tylko matka w stresie, bo reszta wycieczki już dawno poza polem widzenia..;-)

Dzieci piją wodę ze źródła Helena.
Czy jest szansa, że wpłynie ona na poziom ich spokojności, roztropności i ...eliminację problemów z utrzymaniem porządku?

Dwaj zawodnicy wagi ciężkiej, Piotruś i Franio - do turnusu znajomi z forum wcześniaczego:)
 

Ps. Serdecznie pozdrawiamy babcię Piotrusia, panią Halinę:) Dziś dowiedzieliśmy się, że regularnie czyta Franiowego bloga.
                                                                        Natka

Ps2. Podpisy zdjęć made by mama.


Wpis mamy:
Dziś Franio zrobił coś, co mnie wbiło w podłogę - przeczytał (czy też raczej przeliterował) wyraz (!!!). Nie zdawałam sobie sprawy z tego, że Franio zna tyle liter!!!!!
Nasz krasnal nieustannie nas zaskakuje..

Czekając na zajęcia pod pewnym gabitetem Francik przeliterował napis na drzwiach.
Tu nagranie specjalnie dla Was zrobione po powrocie do pokoju.
Pytanie do Ciotek i Wujków - jaki wyraz literował Franio?

Ps. CIESZĘ SIĘ I PĘKAM Z DUMY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

*****

17.07, środa

Natka padnięta błagalnym tonem powiedziała:
- Prooooszę, dzisiaj ty napisz...
Wiedziałam, że tak będzie;-)
Ja też jestem padnięta, więc dziś tylko kilka zdań napiszę.
Do południa Francik miał zajęcia, po obiedzie zaś udaliśmy się na pieszą wędrówkę po okolicy. I ponownie byliśmy najsłabszym ogniwem:) Ale jak tu iść równo z grupą, skoro wokół tyle pięknych rzeczy do oglądania i tyle pajęczyn do zrywania? Biedny pan derektor wyprawy, przemiły pan Kuba, zestresowany naszą nieobecnością w hotelu...podjechał po nas autem. Ostatnie 400 metrów przebyliśmy więc na leniuszka;-) 


Jedno z dzieł mistrza;-)

Franulka wymiękł na amenta po dwu i półgodzinnym spacerze, ale jeszcze znalazł w sobie trochę siły, by pójść na wieczorne ognisko o godz. 18.30. Czerwony na twarzy od ognia dopalał na węgielki wszystkie spadnięte kiełbaski:)

Dzień skończył się przed 20, kiedy to krasnal umęczony strasznie zaczął płakać w niebogłosy. Wzięłam bidę na ręce i poszłam wykąpać.
Zasnął biduś w ciągu minuty.
Męczą się dzieci na tym turnusie strrrrrrasznie:)

Po TAKIM dniu zasypia się właśnie TAK:)
I to w ciągu minuty

Za 18.07 (pisane 19.07), czwartek
Wczoraj nie mieliśmy łącza internetowego stąd brak wpisu.
Ale może i lepiej, że tak się złożyło?
Krasnalek miał wczoraj bardzo trudny dzień - przechodził jakiś kryzys turnusowy. 'Wujek Radek' zafundował Franiowi ciszę sensoryczną, po zajęciach zaś poszłam z krasnalkiem w ciemny kąt holu, położyłam go na sofie i zafundowałam mu porcję docisków.
Zdawać by się mogło, że turnus to odpoczynek - bo przecież wyjazd w tak piękne okoliczności przyrody. Tak naprawdę jest to dla dzieci ciężka praca. Dla takich maluchów z autyzmem cały ogrom wrażeń związany ze zmianą miejsca, ogromem doświadczeń, innym przebiegiem dnia jest także trudnym doświadczeniem. Franula potrzebuje tutaj bardzo dokładnego planu aktywności - pani Monika, psycholog z Prodeste, z którą krasnal ma zajęcia grupowe i indywidualne, powiedziała mi, że Franula jest grupowym strażnikiem planu - wszystkie aktywności muszą przebiegać co do joty zgodnie z planem.
Dziś jest już zdecydowanie lepiej (chwała Bogu). O dniu dzisiejszym napiszemy wieczorem. Teraz Francik ma przerwę w zajęciach, idziemy zaraz więc pomoczyć nóżki w strumyku. Wczoraj Franula kąpał się  w strumyku pawie saute - w kapelusiku i koszulce tylko!:) Zamarzałam, gdy na niego patrzyłam:)

Pisała mama;-)

19.07 (piątek)
Natalka jest u koleżanki, więc kolejny wpis popełniam także ja.

Po Franiołkowym kryzysie dnia czwartego ani śladu.
Pani Monika powiedziała, że podczas zajęć grupowych krasnal pięknie bawił się z Piotrusiem, po muzykoterapii zaś usłyszałam, że jak na taki deficyt słuchu Franula potrafi pięknie słuchać (!). Sami widzimy, ile krasnalowi dał i daje trening słuchu rozpoczęty dwa lata temu po zaaparatowaniu w PZG.
W przerwie między zajęciami odbyła się tradycyjna już Francysiowa kąpiel w strumieniu - tym razem Franek poszedł na całość i był mokry do pasa:) W wodzie hasał razem z Piotrusiem, który początkowo w ogóle nie chciał wejść do wody, ale w końcu zapatrzywszy się na Frania skąpał się razem z nim:)
Popołudnie mieliśmy dziś wolne - w planach była wycieczka wyciągiem na górę Wdżar. Co ja się nazastanawiałam czy Franc zechce, czy da radę, czy nie da drapka itd itd. Kompletnie bezsensowne rozmyślania. Francyś przeciskał się w kolejce do wyciągu, żeby tylko już pojechać w górę!:) I tym oto sposobem pierwszy w życiu wjazd na górę ma Franc zaliczony:) Potem już tylko było pięęęknie.
Koniec pisania, czas na zdjęcia.

Franio i Piotruś - jeden z pierwszych odważnych kroków Piotrusia skończył się dla niego skokiem na głęboką wodą:)

Dwaj mistrzowie równowagi:)

Nadzór pana kierowcy:)

Widok z góry Wdżar

Franio i Nikodem

Schodzimy z góry

Właśnie dlatego zawsze jesteśmy najsłabszym ogniwem wycieczek...:)

Pod koniec mama wzięła się na sposób - trzymałam paluszka około metra przed Franiem tym samym motywując go do marszu...:) Działało na paluszkożercę:)

Relacje z zajęć terapeutycznych będą zapewne w ostatnim wpisie, albo po konsultacjach z terapeutami. Teraz oddaję Frania na zajęcia a sama mam czas na poczytanie książki i rozmowy z Natką.
Turnus rehabilitacyjny to czas nie tylko na ćwiczenia i rozmowy z terapeutami o Franiu. To także czas dla nas, dla rodzin, by pobyć razem z dziećmi, porozmawiać z innymi rodzicami, wymienić się doświadczeniami i informacjami.. Gdzież indziej dane by było dzieciom zebrać tyle doświadczeń i spędzić razem tak niezwykłe chwile?

Przed nami wolny weekend, od poniedziałku krasnalek wraca ostro do pracy.

20. i 21.07 (sobota i niedziela)

Uważam, że weekend spędziliśmy bardzo fajnie. Franio pozwiedzał zamek, płynął statkiem, przeliterował napis "Okocim" na stoliku przy przystani oraz spacerował po Pienińskim Parku Narodowym. Na drugi dzień byliśmy na pizzy oraz zobaczyliśmy Białą  Wodę.

Natka

Jest 23:30. Natka oznajmiła mi, że nie ma weny i poprosiła, żebym dokończyła wpis. Stwierdziła, że pisanie bloga jest zbyt męczące. Bardzo proszę o przywołanie córki do porządku!;-)
Idę na łatwiznę, bo pora pogańska i zmęczenie ogromne - wstawię kilka zdjęć i podpiszę je.
Oby Natce wena wróciła;-)

Pan kat na zamku Czorsztyn wzbudził ogromne zainteresowanie Frania

Najwięcej emocji jednak wywołało we Franiu wybijanie monet.
Własnoręcznie wybitą monetę krasnalek nosi w kieszeni, wyciąga ją kilka razy dziennie i mówi B-B stukając piąstką o piąstkę:)

Nasz pan derektor wyprawy - taaa-daaaaam - przedstawiamy pana Kubę, poproszony został o szczególnie wnikliwe objaśnienie piktogramów parkowych.
Skapitulował przy czwartej prośbie o to samo:)
Ale czy jest coś bardziej zrozumiałego dla krasnali z autyzmem od przekazu obrazowego? Nie ma. Francik wyrwał spod tablicy w poszukiwaniu łobuza łamiącego zasady obowiązujące w Parku. I znalazł go.
Dalej napiszę, gdzie;-)

Ostatnia powtórka dla najwierniejszych fanów piktogramów:)

Łobuz nalazł się na Hali Majerz w najprawdziwszej bacówce na świecie, w której wyrabiane są absolutnie prawdziwe oscypki (pominę milczeniem, ile dukatów na nie tam zostawiliśmy, ale warto było!!!).
Cóż ten łobuz tam robił?
Łobuz - baca, imaginujcie sobie kochane Ciotki i Wujkowie, norrrrmalnie rozpalił ognisko w domu!!!
Franek chciał wzywać policję i straż pożarną i przeżyć nie mógł,
jak to jest w ogóle możliwe:)
 

Natalka prezentuje jeden z wielu małych oscypków

Po wędrówce Halą Majerz przyszedł czas na rejs po jeziorze Czorsztyńskim.
Na zdjęciu Franio i Alek.

Jaki szczęśliwy był Franio, gdy na statku znalazł bałagan! (To kolejny nowy gest Frania). Staliśmy chyba z 10 minut analizując, co w owym bałaganie się znajduje;-)

Szczęśliwy Franek po wybraniu najbardziej góralskiej zabawki - samochodzika made in China...
Na zdjęciu krasnalek wykonuje gest 'bawić się'

Starsze dziecko jest zadowolone:)

Największa frajda Frania - kąpiel w strumyku

i rajd rowerowy na terenie hotelu.

Wyprawa do Białej Wody

22.07, poniedziałek

Dzisiejszy dzień nie był takim zwykłym dniem, ponieważ mama ma dziś urodziny! Jeszcze raz wszystkiego najlepszego :* Dzisiejszy dzień rozpoczął się od tego, że poszliśmy na śniadanie, a potem pojechałam na basen. Franc zjadł dość ładnie obiad bo był kotlet. Niestety ziemniaków i zupy nie tknął palcem :/ No ale cóż...norma. Z kolei pod wieczór z tatą, Natalią (koleżanka z turnusu), z panią Agnieszką i Arletą grałam w badmintona. Dzień był bardzo udany i nawet spokojny.

 

Franio i Piotruś
W wykonaniu Frania jazda na hulajnodze techniką ekstremalnie dowolną - czyli hulajnoga między chude nóżyny i do przodu;-)
Jest to, tak na marginesie, jedyna technika dozwolona przez 'wujka Radka', bo - jak nam wytłumaczył - hulajnoga to nie jest to, co tygrysy z asymetrią i problemami z napięciem mięśniowym powinny robić najchętniej.

23.07, wtorek



Stwierdzam, iż dawno tak zadowolonego Franka nie widziałam. Dzisiaj mieliśmy wycieczkę na szczyt Palenica. Wycieczka ta odbyła się trochę na leniuszka, bo wjeżdżaliśmy i zjeżdżaliśmy wyciągiem. Muszę jednak przyznać, że ja nie chciałabym nosić Franuli na baranach i nieustannie się ślimaczyć ;). Oczywiście przechodziliśmy obok autek, więc Franio zaczął strajkować. Na szczęście dotarło do niego, że w nagrodę dostanie jedno autko... i dostał. Kiedy dotarliśmy na szczyt mieliśmy ,,Róbta co chceta", a Frankowi nie umknął mały pociąg, w którym można było jeździć. Wsiadł i po minucie jazdy stwierdził, że jest to trochę nudne. Całą sytuację uratowały  lody. Siostra stwierdziła, że poskacze sobie na batucie i porobi fikołki. O dziwo Franek chciał pójść w moje ślady, lecz niestety szkrab jest za mały ALE mógł poskakać na innej trampolinie. Potem ja zjadłam lody i porobiliśmy zdjęcia. Szybko nam minął ten dzień.



Jedziemy wyciągiem.



 


Taaakie piękne mieliśmy widoki

 


Franio z turnusowymi koleżankami jedzie pociągiem

 


Franek upewnia się czy Piotruś też ma pępek

Wymarzona pogoda na tak świetną wycieczkę

Jemy lodziki

Fikołki siostry

Skoki braciszka

Prawdziwi górale z Opola :)