Dziękuję

Hm... w sumie to tu jest całkiem fajnie..;-)

Dziś miałam napisać o "sprawach tego świata", ale...jestem tylko mamą ogromnie wdzięczną za pomoc mojemu synkowi, dlatego sprawy naszej rodziny wzięły dziś górę nad sprawami tego świata. O tych drugich będzie jutro. W końcu i one mają ogromny wpływ na nas. 


Dziś chciałabym podziękować terapeutce Frania z Prodeste, p. Ewelinie. Byliśmy dopiero na trzech spotkaniach, dopiero trzykrotnie przekazywała nam sekwencje stymulacyjne i edukacyjne, uczyła jak zwracać się do krasnalka, jak uporządkować mu świat, jak mu pomóc funkcjonować. Dopiero trzy razy - trzy miesiące pracy, a efekty już są tak spektakularne. Do tej pory widzieliśmy małe postępy, zastanawialiśmy się, czy czasem nie jest tylko tak, że to my chcemy je widzieć. Ale chyba nie. Dzisiejszy dzień zdaje się być tego potwierdzeniem:)

Skupiam się, skupiam się...

Nie raz pisałam tutaj, jak ogromnym stresem są dla Frania zmiany w ciągu dnia, nowi ludzie i miejsca - jego płacz, wymioty, nieumiejętność radzenia sobie z wieloma bodźcami. Już przyzwyczailiśmy sie do tego, że wymiotuje za każdym razem, gdy wysiadamy z auta we Wrocławiu, do problemów podczas terapii słuchu i nieradzenia sobie wśród   dzieci na korytarzu w PZG. 
Dziś jest środa - nasz dzień wyjazdów do Wrocławia. Przygotowalismy krasnalka zgodnie z zaleceniami z Prodeste licząc na to, że może coś to pomoże. Czy pomogło???? Ba! Ktoś nam dziecko podmienił!!:) Czy był paw? NIE! Czy była histeria? NIE! Ino lekkie pojękiwanie pt. "Ale nie myślcie sobie, że tak łatwo oddam PPP*";-) Franula współpracował cudnie z panią Alinką, ta stwierdziła, że to po prostu NIE-SA-MO-WI-TE!!!! Że takiego Franuli nie zna!!!


*PPP to nie poradnia psychologiczno-pedagogiczna, lecz Franiowe Poletko Pawiowo-Płaczowe;-)

:)

Franuś układał klocki na dźwięk, potem sam dawał dawał dźwięk a pani logopedka układała klocki - bardzo szybko zrozumiał, co ma robić! I znajdował takie same obrazki i wskazywał czynności na obrazkach z "loteryjki misia Pluma":) Dźwięków specjalnie wydawać nie chciał, ale nie ma co żądać za wiele:) Ważne, że mówił "bam" i "da"/"dy" i pokazywał gest rączką, gdy coś chciał. A na koniec było "pa-pa" (powiedziane!!!) i buziaczek...normalnie Franula w wersji stjuningowanej (jakkolwiek to się pisze).

Teraz ja tu rządzę!

Chciało mi się jednocześnie i śmiać i płakać ze szczęścia. Boże, jak bardzo byśmy chcieli, by Franiutek miał całą niezbędna terapię pod nosem... O niczym innym nie marzymy widząc jak bardzo mu ona pomaga. Tylko jeden krok dzieli nas od zapewnienia jej krasnalkowi - sprzedaż domu. Nie wyobrażam sobie, żeby do końca wakacji nie znalazł się kupiec.. Nawet nie chcę o tym myśleć..
Ale wracając do Franulki - postanowiliśmy z Franiowym Tatą pójść na całość i zacumowaliśmy w Ikei. Dawno nie byliśmy tu na obiedzie (bo ludzie, dźwięki itd). Oczywiście wcześniej wdrożyliśmy "Instrukcję Obsługi Krasnala Prodeste-top-secret-XYZ nr 3" i....obiad zjedzony:) Krasnalek nawet powędrował do działu z zabawkami, dzięki czemu już wiemy, czego potrzeba naszemu młodzieńcowi do szczęścia:) 

Taki sam!:)

Tak sobie myślimy, że 3 urodziny (już za 1,5 miesiąca!!!!) będą dobrym momentem do zakupu pierwszej w życiu kolejki dla Franiutka:) tak cudnie się nią dziś bawił w Ikei.

Droga powrotna do domu minęła nienajgorzej - dopiero w połowie Franula zaczął płakac stwierdzając, że ma dość jazdy.
Syneczku, wierzymy tak bardzo, że już niedługo, że jeszcze troszkę i skończy się nasze "życie w drodze". I będziesz miał SI i hipoterapię i ciocię Ewelinę z Prodeste zaraz za rogiem i wszystko, czego będzie Ci potrzeba..
Oby. 
Oby się udało.
Dziś zobaczyliśmy jak bardzo warto..

Miś karmi kurki ko-ko-ko:)

Każdy prawdziwy mały mężczyzna powinien mieć swój własny pociąg:)

Tak bardzo chciałam Wam to dzisiaj napisać, żebyście się cieszyli razem z nami. Bo Wam także z całego serca dziękuję za to, że przekazujecie informacje o sprzedaży naszego domu. Musi się udać, prawda?
Warto robić wszystko, za każdą cenę, warto..

***

A Aleks ciągle szuka...

***