Agresja i autoagresja

...spędzają nam ostatnio sen z powiek.

Franula jest cudownym pogodnym dzieckiem, ale czasem zachowuje się tak jakby ktoś mu nagle przełączył guziczek na pleckach - zaczyna krzyczeć, płakać, rzucać zabawkami (jeśli takowe ma akurat w ręku), dwa dni temu ugryzł Natalkę w rękę przez bluzkę i bluzę - Natalka miała fioletowo-krwawy ślad na ręku.. Dzisiaj z kolei uderzył się drewniany daszkiem zabawki w ucho, efekt spuchniete ucho i fioletowy brzeg od uderzenia. Teraz wygląda jakby było posmarowane lekko rozcieńczoną jodyną. Uderzenia głową w podłogę też nie są dla nas niczym nowym.

Zachowania te nasiliły się w ciągu ostatnich dwóch miesięcy. Na ostatnich warsztatach weekendowych rozmawiałam na ten temat bardzo krótko z panią psycholog. Powiedziała, że to kwestia niedojrzałego układu nerwowego, że z czasem minie, że trzeba uważać, żeby mały sobie krzywdy nie zrobił. W ten czwartek też mamy spotkanie z panią psycholog. Chciałabym, aby problem ten był jednym z głównych tematów naszej rozmowy.

Zastanawiam się czy powodem tego zachowania może być podwyższone TSH? Czytałam ostatnio w internecie artykuł o dzieciach z autyzmem (nie to żebym u Franka autyzm  podejrzewała! broń Boże, z ciekawości po prostu), w którym było napisane, ze przed postawieniem diagnozy należy zrobić dziecku badania w kierunku niedoczynności tarczycy.

Nasza pani rehabilitantka mówi, że może bunt dwulatka.. No pewnie i ten problematyczny czas dokłada swoje, ale po dzisiejszej akcji z uchem i tej sprzed dwóch dni z Natką obawiam się, że kiedyś krasnal może zrobić coś poważniejszego sobie albo nam (rzuty zabawkami podczas jazdy autem np).

Franio już wcześniej miewał trudne okresy, ale to były raczej takie okresy frustracji, gdy umysłowo szedł do przodu a ciałko zostawało w tyle. Był też z niego mały nerwusek, ale kiedyś pewna pani psycholog powiedziała mi, ze trudno oczekiwać, żeby wcześniak był potulny jak baranek. Przede wszystkim początek życia wcześniaczka jest bardzo trudny - zamiast łagodnego kołysania w ramionach mamy, ciszy, delikatnego głaskania dziecko leży podłączone do głośno pikającej aparatury, przy maluchu wykonuje się dziesiątki bardzo nieprzyjemnych i bolesnych zabiegów.. Pani psycholog powiedziała mi wtedy też, że gdyby Franek miał z natury usposobienie aniołka, to już dawno byłby pośród aniołków. Mimo tych wszystkich tłumaczeń niepokoi nas to, co się dzieje teraz z krasnalem.

Na zakończenie kilka słów o malutkim walecznym Wiktorku.

Jest już wynik MRI. Niestety wykazał on, że w mózgu malutkiego są trwałe uszkodzenia po niedotlenieniu. Najprawdopodobniej w tym tygodniu będzie malutkiemu zakładana rurka tracheo, żeby uniknąć odleżyn od rurki respiratora. Przed maluszkiem i jego rodzicami jeszcze długa walka o maluszka. 

Mimo zgody mamy Wiktorka na opisywanie jego losów nie do końca czuje się do tego upoważniona. Mam nadzieję, że rodzice malutkiego założą kiedyś bloga i będą w nim opisywali walkę o zdrowie synka. Każdy dojrzewa do tego kroku w innym czasie.. Ja mam nadzieję, że kiedyś będę mogła tu podać link do bloga maluszka. Przede wszystkim jednak mam nadzieję, że Wiktorkowi uda się pomóc, że jego rodzice usłyszą kiedyś to, co my słyszymy teraz: 'To dziecko nie pasuje do swoich papierów', 'To dziecko nie ma prawa być tak dobre'.

Dlatego bardzo proszę, nie zapominajcie w swoich modlitwach o tym malutkim człowieczku.