O wszystkim po troszku

Franio dziś około godz. 18.30:)

Franio nadal doskonali swoje umiejętności, nic nie znika - jest LA, KO, jest znak koniec i pomóż mi:) Ja zaczęłam za to dokładnie analizować postępy Frania z ostatnich dwóch-trzech tygodni i OCZYWIŚCIE już zdążyło mnie coś zaniepokoić. Na przykład to: dlaczego Franiu śpiewa LA ale nie potrafi powiedzieć LALA lub choćby LA na lalkę? Mam nadzieję, że dowiemy się tego w najbliższym tygodniu. 


Najsłodszy moment dnia od trzech dni to poranek, gdy Franula wychodzi z łóżka naszego a następnie takim słooooodkim głosikiem dziecięcym (10000000 razy słodszym niż najbardziej kaloryczna odmiana ptasiego nabiału) mówi: "TATA MAMA AAAAA" i przy tym swoim krtaniowym AAAAA pokazuje drzwi:) Ciągle nam się nie znudziło:) Nawet jeśli ma to miejsce przed 6 rano:)

Kiedyś uda się Franiowi dojść aż do ślizgawki:)

Przez ten upał, co to niemal mózg zagotowuje, byłabym zapomniała o Kolejnym Wielkim Sukcesie Franiowym - w drodze powrotnej z terapii słuchu we Wrocławiu zatrzymaliśmy się na obiad w Ikei. Franio po raz pierwszy nie uciekał od kącika zabaw dzieci (!!). Przylepił sie kurczak mały do szyby i jasno dawał nam znać, że chce TAM. Na ślizgawkę! A ślizgawka w kulkach przeca stoi! (Wejście w kulki jest bardzo bardzo trudne dla Frania) My, rodzice małej wiary, nie moglismy w to uwierzyc. Mówię szczerze. Tak było. Poszłam po obiadku franiowym z krasnalem do kącika zabaw, zdjęłam maluchowi aparaty (wolałam ich nie szukać w kulkach potem) a Franuś...powolutku, powolusieńku wszedł w kulki! 

wychodzę..

Bardzo chciał iść na ślizgawkę, ale nie dał rady - samo zejście w kulki było dla niego mega wyzwaniem. Obszedł poręcz schodków i wyszedł na zewnątrz. Cała operacja schodzenia po schodach i obejścia poręczy zajęła mu ok 15 minut. Patrzałam na to i nie mogłam uwierzyć... Taka banalna rzecz, prawda? To wcale nie jest takie proste. My już troszkę się nauczyliśmy patrzeć na świat przez pryzmat problemów sensorycznych Frania i wiemy jak ogromnym krokiem w jego rozwoju było to zejście ze schodów i kilkanaście minut wśród dzieci w kulkach. Oczywiście było brawo dla krasnalka i przytulasy dla naszego dzielniachy. Zasłużył sobie:)


Przyszły tydzień będzie trudny dla krasnalka, bo w poniedziałek czeka nas wyjazd do okulisty do Wrocławia, zaś w czwartek ruszamy w drogę do Opola, z którego wrócimy dopiero w sobotę.
Mam nadzieję, że u okulisty usłyszymy, że franiowa siatkówka ma się świetnie, że ino blizny po laserze, czyli po staremu, ale poza tym wsio ołrajt - przyznam, że wizyty u okulisty są dla nas bardzo stresujące. 


Apropos stresu - macie jakieś sprawdzone sposoby radzenia sobie z onym? Obawiam się, że mój w postaci wciągania ptasiego nabiału i innych słodkości niedługo będzie miał dla mnie baaaaaaaaardzo zgubne skutki:) 

Franek wróżbita - ciekawe co krasnalek wyczytał z naleśnika:)