Weekendowe wieści

Poranny niedzielny Franciszek:)

Ino dobre będą:)
Franio zmienia się z dnia na dzień. To, co się z nim dzieje teraz, sprawia, że uśmiech nie schodzi z naszych twarzy. Jak małe rzeczy potrafią cieszyć! Dziś rano krasnal zgotował kolejną niespodziankę.
Rano podałam kurdupelkowi leki. Odczekaliśmy przepisowy czas i zaprosiłam panicza do stołu. Panicz śniadał był ze smakołykiem;-) W pewnym momencie z ust jego spłynęła była sylaba 'KO'. Matka inteligentnie wielkie oczy zrobiła:
- 'KO' Franiu? (jakie 'ko' choroba???? Kuraka chce wciągnąć?????)
Na to genialne dziecię nasze uczyniło znak KONIEC i powiedziało KO
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
KO jak KOniec!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
:)
No i mamy Franiowy Dzień Kolejnej Sylaby:)
'K' jak wiele już głosek pojawiało się i znikało, mam nadzieje, że tym razem zostanie z Francem na amenta. Jak LA:)


Boże, jak takie wydarzenia dają motywację i siłę do ćwiczeń i walki. A ile nadziei!!!

Cześć Franio, cieszę się, ze wpadłeś do mojego ogródka

To nie koniec dobrych wieści:)
Dziś rano po otwarciu skrzynki mailowej wysypało zeń kilka przemiłych maili. Za wszystkie serdecznie dziękuję! Pan doktor Sławek napisał, że według niego Franula da radę, Robert z Jeleniej Góry obiecał pomóc rozpuścić wici o domu na rynku lokalnym, Hania opublikuje jutro na zaprzyjaźnionym portalu informację o domu, Iza z Fundacji Hospicjum Dolnośląskiego obiecała pomoc... 
Do tego pan mąż przywiózł wczoraj pół auta rzeczy od cudownych ludzi z Jeleniej Góry do wystawienia na aukcjach charytatywnych Allegro (taka kryptoreklama i zaproszenie do zajrzenia do nas na All - duuuużo nowych książek i innych cudeniek, jeszcze ze cztery dni pewnikiem będę wystawiała).
I tylu cudownych Blogerów umieszcza informację o sprzedaży naszego domu...

Franio uciekinier:)

No i jak tu mieć nos zwieszony na kwintę?
Jak nie wierzyć, że się uda?
Przyznam, że wczoraj zaczęłam się zastanawiać nad stanem umysłu mego. Czy ta euforia, która mnie dopadła jakiś czas temu to objaw stresu czy może bardziej zbliżających się boleśnie okrągłych urodzin? Stawiam na stres, urodziny mam w nosie:) Kobieta jak wino..;-)
O matko, skończę na dziś zanim się zblamuję do szczętu:)