Tylko o Franiu - spraw kilka

Komu kaszką w oko?:)

Żyjemy sprawami domowymi, dojazdami, uzgodnieniami, ale to wszystko toczy się tak naprawdę gdzieś obok nas - na pewne sprawy nie mamy wpływu żadnego. Za to bardzo blisko nas jest mały człowiek, który sobie niezbyt dobrze radzi ze zmianami w naszym życiu. Dużo ich bardzo i mimo naszych najszczerszych chęci, nie jesteśmy w stanie ich "przeskoczyć" i zapewnić krasnalowi stałości, której tak bardzo potrzebuje, by w miarę dobrze funkcjonować. Zdrowe dziecko miałoby z tym problem, ba..my sami mamy tego już dość, a co dopiero taki robaczek ze wszystkimi swoimi problemami.

Panie Boże, czy sądzisz, że jak tak pięknie
poproszę rodziców, to jest szansa
 na jeszcze jednego lodzika?..;-)

Piątkowe spotkanie w Prodeste było w dużej części poświęcone problemom z Franiem - jego krzykom i narastającej wybiórczości pokarmowej. Pani Ewelina wskazała nam kilka sposobów uświadamiania Franiowi, że jego krzyki mocno utrudniają wszystkim życie i nie pomagają nam w komunikacji. Tu ma nam pomóc podręczny zeszycik i rysowanie w nim danej sytuacji. Obraz jednak przemawia do krasnalka najlepiej. 
Wszyscy jesteśmy zmęczeni - Franula na bank odbiera nasze nerwy i to nie pomaga. Hm...krasnalek ciągle jeszcze nie przesypia nocy, wiec czasem o poranku wyglądamy jak zombiaki. Staramy się, ale chwilami łatwo nie jest.
Drugi problem - jedzenie. Dzięki wprowadzeniu błonnika owsianego i olejów tłoczonych na zimno skończyły się chociaż problemy z mega zaparciami krasnalka. Franio jednak odmawia jedzenia coraz większej ilości produktów.. 

Ciocia, czekam na ciebie. Gdzie jesteś?

Sami intuicyjnie podjęliśmy próbę przegłodzenia krasnala. Straszne to jest, po prostu straszne, ale wiemy, że Franula nie może wiecznie jeść chleba z masłem lub chleba z miodem Manuka. Pani Ewelina podpowiedziała nam, że dobrze by było, abyśmy wprowadzili Franiowi plan posiłków, podobny do planu aktywności. Na tablicy mamy mu przyklejać zdjęcia z posiłkami - tylko na śniadanie i kolacje możemy mu dawać wybór, na obiad ma mieć jasno powiedziane, co w danym dniu będzie jadł. Narazie jesteśmy na etapie fotografowania posiłków. Musimy gdzieś odkopać laminiarkę i porobić zdjęcia na tablicę. Oczywiście obiady możemy przyrządzać i tak tylko z tolerowanych konsystencji i kształtów. O problemach z jedzeniem muszę jeszcze kiedyś napisać osobny post.

Franc Budowniczy:)

W najbliższy weekend planujemy wyjazd z dziećmi do domu. Będziemy tu aż 5 dni - Natulka ma już ustawiony kalendarz spotkań z koleżankami:). To był też punkt naszej rozmowy z p. Eweliną - jak przygotować Frania na ten wyjazd. W tym ma nam także pomóc coś w rodzaju "tygodniowego planu aktywności" - w piątek ma się pojawić zdjęcie domu, przy czym my nie możemy mówić jedziemy do domu, lecz np. jedziemy do Zuzi.
Bardzo się boimy tego wyjazdu z Franiem - jak on zareaguje na powrót do domu, potem ponowny wyjazd.. Nie da się tego jednak ominąć - to będzie wyjazd związany z podpisaniem aktu notarialnego o sprzedaży domu. Ale w końcu właśnie to wydarzenie zbliża nas bardzo do zapewnienia dzieciom upragnionej stabilizacji i spokoju.

Pani Ewelina powiedziała nam, że chce wkrótce ruszyć z terapią "grupową" dla Frania. Nie będzie to typowa grupa, lecz praca w diadzie - Francik będzie pracował z Antosiem, obu chłopcom będą towarzyszyły ich terapeutki. Dostaliśmy także propozycję zwiększenia godzin terapii Francika - z 1 do 2 tygodniowo. Jesteśmy jak najbardziej za. W końcu po to się tu przenosiliśmy, aby krasnalkowi zapewnić taką terapię, jaka jest mu według specjalistów potrzebna. 

Nagroda dla dzielniachy -
pierwszy lizak w życiu:)

Sobota rozpoczęła się dla Frania dość przykro - od wizyty w laboratorium. W najbliższy czwartek czeka naszego chłopaczka wizyta u endokrynologa we Wrocławiu i trzeba było z tej okazji sprawdzić poziom TSH. Wyniki odbierzemy dopiero po moim powrocie do Opola. Za trzykrotne kłucie nasz dzielny chłopaczek dostał od cioć w laboratorium lizaka. I tak oto Franio zjadł pierwszego lizaka w życiu:) Ja miałam tylko w głowie hasło "zęby", ale starałam się choć troszkę wyluzować. Ta jego wniebowzięta mina! No i najważniejsze - na pytanie:
- Franiu, przyjdziemy tu jeszcze?,
krasnal po króciutkim przetwarzaniu danych odpowiedział zdecydowanie TAK:)

Chwila wyciszenia w ciągu dnia..

Tak się cieszy Franek!:)

W kwestii prochów - czy Wy, kochane Ciocie, Babcie, Prabaciu i kochani Wujkowie wiecie, że Franula od kwietnia tego roku jest bez antybiotyków? NIC! I od maja/czerwca pięknie daje radę bez inhalacji! Teraz tylko codziennie rano bierze na czczo odpowiednią dawkę hormonów na swoją niedoczynność tarczycy, ale poza tym NIC! 
I niech ten stan trwa jak najdłużej:)

Koniec na dziś. 
Ależ się wywnętrzniłam;-)


Ps. Niezmiennie dziękujemy za klikanie w banerek konkursowy:)