Po piątkowych terapiach

Poranny Franio (7.XII)
w mikołajowej piżamce:)

Jak sam tytuł wskazuje, piszę ten tekst od piątku i coś napisać nie mogę. Doba ostatnio nam się dramatycznie skurczyła.

Piątek zaczęliśmy od porannej wizyty u p. neurologopedki. Już chyba mamy pojęcie, co miała na myśli mówiąc o trudnej terapii.. Przyznam, że już w połowie spotkania miałam gulę w gardle i wilgotne oczy. P. Lucyna tylko uspokajająco poklepała mnie dając do zrozumienia, że wszystko jest pod kontrolą. W tamtym momencie ogarnęła mnie jakas taka irracjonalna wsciekłość - dlaczego Franek o tej porze nie może być w przedszkolu, dlaczego nie może biegać z chłopakami, dlaczego największym problemem nie jest to, że Jasiek walnął go klockiem w głowę i moje rozważania czy z tej okazji iśc do wychowawczyni, przeczekać czy pogadać z mamą owego Jaśka czy innego Piotrka?? 

Tak się wewnętrznie zagotowałam. Chyba pierwszy raz mnie taki stan zagotowania był dopadł. Nie, nie była to złość skierowana na terapeutkę, raczej tak...urbi et orbi.
Do kogo tu mieć pretensję? Bez sensu, prawda? 
Żal mi było strasznie Frania. 
Tak po prostu.
Na koniec spotkania, już przy pożegnaniu krasnalka z p. terapeutką, spytalismy Francika:
- Franio, chcesz jeszcze przyjśc do p. Lucyny?
I ten nasz mały dzielny kurdupelek odpowiedział zdecydowanie "TA".
Po zakończeniu zajęć zostałam chwilę u p. Lucyny. Porozmawiałyśmy trochę dłużej o Franiu, wyjaśniła mi też założenia terapii. Pod koniec spytała czy chcemy się wycofać z terapii. Powiedziałam, że nie... 

Ogłaszam wszem i wobec, że dzięki
wstawiennictwu Franiowych Ciotek
krasnalkowe włoski nie zostaną obcięte
przed świętami.
Argument "No po co stresować chłopaka"
przeważył;-)

Potem Franiutek miał trochę przerwy i polecieliśmy do Prodeste. Po zajęciach rozmawiałam z p. Eweliną o terapii neurologopedycznej. P. Ewelina zaproponowała, aby p. Lucyna się z nią skontaktowała, podobnie jak i terapeutka od WWRu. Bardzo mnie ta propozycja ucieszyła. Niech fachowcy dogadują się bezpośrednio ze sobą, niech ustalą wspólną linię postępowania. Ja chciałabym tylko dowiedzieć się o efektach tych ustaleń.
P. Ewelina przekazała nam też dobrą informację - dwóch wolontariuszy z Prodeste zgodziło się przychodzić do nas do domu, żeby się zająć krasnalkiem. Zaproponowałam dni, w których nie ma mnie w domu, żeby franiowo-natkowy tata mógł wreszcie do końca załatwic sprawy przeprowadzkowe. Przez moje wyjazdy trudne jest to strasznie, dlatego poprosiłam o wsparcie wolontariuszy chociaż na krótki okres. Dosłownie o kilka wizyt. 

Franiowy uśmiech - bezcenny.
Za wszystko inne zapłaci
Matka Visa i Ojciec Maestro;-)

Jesteśmy ogromnie wdzięczni za tę pomoc. Jest szansa, że dzieki temu jakoś się ogarniemy z najważniejszymi sprawami.

Z mniej fajnych wiesci - od wczorajszej nocy gil-morderca znowu męczy krasnala. Oby nie rozwinął się dalej.
Jutro kupię miód Manuka, który nam sie skończył kilka dni temu. Trzeba Franiutkowi wsparcia przeciwmikrobowego. A sterydy lecą nieustannie od miesiąca już.


I na zakończenie jeszcze jedna sprawa:
Franiowa Ciocia Ela przekazała na aukcję charytatywną Allegro choinkę. Jak zwykle zapraszamy do zajrzenia na aukcję:)