Dla Ewy i Martyny

TAKI uśmiech ciocie wywołują:)

Od stycznia tego roku raz w tygodniu przychodziły do nas dwie cudowne wolontariuszki Fundacji Prodeste, Ewa i Martyna.
Nie jestem w stanie wyrazić słowami, jak ważne było i jest dla nas ich wsparcie i jak bardzo jesteśmy im wdzięczni za pomoc.
Te 3 godziny w ciągu tygodnia były dla nas czasem bezcennym. Początkowo załatwialiśmy sprawy urzędowe, z czasem pozwalaliśmy sobie na luz wyjścia we dwoje na kawę, o ostatnim wypadzie do kina już nawet nie wspominam. Ten oddech w ciągu tygodnia był dla nas ogromnie ważny. Krasnal zaś miał w tym czasie najlepszą na świecie opiekę.

Tak powstawały dzieła Franiowe

Dzisiaj Franuś i my podziękowaliśmy Ewie i Martynie za te pół roku - krasnalek namalował obrazki a potem upiekł bułeczki drożdżowe. Sam! Od początku do końca:) Mama tylko przygotowała rozczyn i wsunęła blachę do piekarnika.
Takiego zdolniachę mamy w domu:)
Oto fotorelacja z Franiowych kuchennych rewolucji:)

Przesiewanie mąki było super. 
 Franio ma swój syl - na koniec do przesianej mąki wsypał to, co zostało w sitku po jej przesianiu:) A co, więcej bułeczek będzie:)

A potem zaczęło się SI.
Miny Franka były bezcenne:)

Tu chyba synio zwątpił, że z tej mąki będzie chleb:)

Zaangażowania i techniki zagniatania ciasta drożdżowego trzeba uczyć się od Frania:)

I powoooli zbliżamy się do wielkiego finału:)

A jak już się uda zrobić w miarę równe kuleczki z ciasta, trzeba je pomalować białkiem.
Ta część baardzo się Frankowi podobała:)

Skoro mama rzuciła hasło "A teraz kruszonka, synku", to łasuch kochany od razu zabrał się do jedzenia:) Zdziwienie było bezcenne:)

 

- Rośnij kruszoneczko duża okrąglutka, bo cię bardzo lubię

Na koniec trzeba klęknąć przed piekarnikiem i modlić się,
żeby bułeczki wyszły pyyyszne;-)

OTO FRANIOWE DZIEŁO!!

I wreszcie przyszły ciocie.

Krasnal szybko wyskoczył z kuchennego fartuszka i przywdział...t-shirt z krawatem;-)

Najpierw Franula wręczył swoje malunki

a potem były tańce, hulanki, swawole:)

Takie jesteście, ciocie, kochane, że aż muszę Was uściskać:)

Wiemy, że mamy ogromne szczęście.
Przede wszystkim dlatego, że w ogóle możemy korzystać z takiej formy pomocy, co nie jest, niestety, regułą, ale i dlatego, że Ewa i Martyna są cudownymi ciepłymi i mądrymi młodymi kobietami.
Za rok dziewczyny kończą studia.
Będą świetnymi terapeutkami. 

Ewa, Martyna, jeszcze raz dziękujemy Wam z całego serca. 




***
Ps. Już za tydzień jedziemy odwiedzić The Lasche Family, która niedługo wybiera się w trasę dookoła Polski. Przeczytajcie TU, co się u Laschków zadziało:)