Ucz się z Franiem - lekcja 2

Dzisiaj, kochane Franiowe Ciotki i Wujkowie, nauczymy się trzech znaków - chłopiec, dziewczynka i książeczka.

Tak naprawdę Franio pokazuje znaki mężczyzna i kobieta, ale znaki złożone są dla krasnalka zbyt trudne. Po dzisiejszej rozmowie z p. Eweliną z PZG wiem już, że mamy się tym nie przejmować, bo bardzo wiele dzieciaczków na początku uprasza sobie znaki.
Nie przejmujemy się już więc. Mało tego - dowiedziałam się, że są regionalne "wariacje" znaków - identycznie jak istnieją w języku dialekty.



Żebyście zrozumieli, jak wyczerpującym i trudnym zajęciem jest w tej rodzinie bycie kierownikiem planu, scenarzystą i operatorem kamery (czytaj: komórki), popatrzcie na ten filmik:

Bardzo chciałam nagrać ulepszoną wersję lekcji 1. Tylko jak tu pracować w takich warunkach?..;-)

Rano pojechaliśmy na zajęcia z Franiem do PZG. Franula pracował z panią logopedką a ja mogłam porozmawiać na spokojnie z p. Eweliną, która ma najwięcej zajęć z Franulą w PZG. Oto czego się dowiedziałam:

Dzisiaj w Polskim Związku Głuchych
w Opolu -
Franio i pani Ewelina:)
Przed wyjściem Franula poprosił jeszcze
o pokazanie burzy

- Franio ma trudności z nawiązaniem kontaktu wzrokowego, ale wystarczy, że pani Ewelina zaczyna migać a krasnal wbija wzrok w nią i z całych sił stara się naśladować znaki! I tak dziś w ciągu kilku minut nauczył się dwóch znaków: burza i tablet.
- Analizując pomoce dla dzieci i rodziców do nauki języka  migowego stwierdziłyśmy, że ogromna większość znaków Makatonu (80%?), przynajmniej tych, które już znamy, została zaczerpnięta z języka migowego. Doszłam więc do wniosku, że szkolenie z Makatonu, stopień 2, na które jadę w najbliższy weekend, będzie ostatnim. Brakujące nam znaki będziemy wprowadzać z migowego. Do tego ostatniego jest ogromnie dużo pomocy dla rodziców i dzieci - płyt, książek, czego niestety nie ma dla Makatonu. Ze względów finansowych (szkolenie w ten weekend będzie nas kosztowało w sumie z 500 zł - opłata za szkolenie, nocleg, przejazd) i czysto praktycznych przerzucimy się na najprostsza wersję znaków z migowego.

Czy wyobrażacie sobie, że taki program do pracy
z dziećmi z niedosłuchem kosztuje
"jedyne" 4 tysiące???

- Pani Ewelina uspokoiła mnie, żeby nie trzymać się bardzo literalnie znaków, ze dopuszczalne są modyfikacje w zależności od możliwości motorycznych dziecka i żebym się nie obawiała, bo dzieci bez problemu dogadują się między sobą tylko my dorośli mamy problemy z tymi modyfikacjami. Dziś więc już, nie poprawiłabym Natki w jej wersji znaku policja:) Krótko mówiąc - trzeba mieć fantazję;-)
- Pani Ewelina jest podobnego zdania jak my - trzeba wprowadzać Frankowi znaki. Franula musi mieć narzędzie do skomunikowania się ze światem. Najważniejsze bowiem jest to, aby miał przyjaciół, aby nie był sam. Jesteśmy dokładnie tego samego zdania.
- Spytałam jak pokazywać imię Franio. Dowiedziałam się, że dzieci przybierają imiona w j. migowym obrazujące ich główne cechy wyglądu lub charakteru - trochę jak Indianie:)Poprosiłam, aby p. Ewelina pokazała mi jak jest wesoły. Super znak! Tym bardziej odpowiedni dla Frania, że przesunięcie kciuka trochę wyżej oznacza łobuziak:) Na razie Franula jest zdziwiony nowym znakiem, ale jak tylko go opanuje, będzie on przedmiotem jednej z kolejnych lekcji:)

Krótko mówiąc - bierzemy się ostro do roboty, Ciocie i Wujkowie:)


***
W czwartek jedziemy z Franiem do Wrocławia do endokrynologa. W drodze powrotnej odwiedzimy The Lasche Family, która zadedykowała Frankowi swoją podróż dookoła Polski.
Nie możemy się doczekać tego spotkania!:)