Nocą

Ciemną nocą zadzwoniła mama A do mamy B.
Mama A mówiła, mama B słuchała i odpowiadała: 
- Jak ja cię rozumiem. Mieliśmy to samo. Tak, nasze życie to też huśtawka.
Potem mówiła mama B, mama A potwierdzała, że u nich podobnie.
Dwoje różnych dzieci, duża różnica wieku, różne historie a drogi dzieci tak podobne.
I rozumiałyśmy się w lot.
I śmiałyśmy się z rzeczy często w ogóle nieśmiesznych, z których można się śmiać tylko z mamą, która rozumie.
I na imię mamy tak samo.

Dzięki, Aga, za tę nocną rozmowę.

Dobrze jest mieć osobę, do której można zadzwonić ciemną nocą i pogadać.

Mam takich osób kilka. 
Jestem szczęściarą.
Mam nadzieję, że Wy sami nie jesteście z Waszymi radościami i smutkami.
Bo strasznie trudno tak samotnie żyć.


Niech jutro będzie lepszy dzień.
Dla Frania, dla nas wszystkich.
Frankowi bardzo tego trzeba.



Ps. Jutro, tzn dziś, robię tort. 
Dlaczego? No bo ponieważ ;-)
A kto mi zabroni? - to jest naprawdę dobre uzasadnienie.
Kto ma ochotę się poczęstować, może wpadać o każdej porze:)
Mówię poważnie ;-)