Opolskie obrazki

Idę ja sobie na spacer z syniem, synio na rowerku, który pcham w pocie czoła, nagle podchodzi do nas przystojny, na oko lekko ponad sześćdziesięcioletni młodzieniec i odzywa się w te słowy:
- A pani to kto? Mama czy ...  (i tu w swej blond-naiwności bezkresnej sadziłam, że usłyszę 'siostra') ... babcia?
Matko jedyna! Jedna przeprowadzka i dwadzieścia lat do przodu???? 
Tjaaaaa..to było najbardziej zaskakujące doświadczenie opolskie;-)

Franuś nieźle znosi aklimatyzację. Największym problemem jest mieszkanie w bloku. Nie samo mieszkanie, lecz blok, a konkretnie o odgłosy - pukanie, stukanie, wiercenie itd. Nadwrażliwość słuchowa mocno daje się krasnalkowi we znaki - dużo jest trudnych chwil. Poza tym jest naprawdę dobrze. Franiutek bardzo dużo czasu spędza na dworze - niedaleko jest plac zabaw i park, gdzie spędzamy z krasnalem większość dnia. Dzisiaj krasnal podszedł do jednej dziewczynki i podał jej rękę!!!!!!! Myślałam, że padnę z wrażenia:)

Dwa dni temu krasnal zaczął pociągać nosem i brzydko kaszleć, szybko włączyliśmy domowy syrop z cebuli, nurofen i pyrosal i...chyba się udało!! Oby, bo od poniedziałku krasnal rozpoczyna terapię w Prodeste a w środę czeka nas wyjazd do Warszawy - w czwartek rano mamy wizytę w IMiDzie. Uprasza się więc wszelkie dziadostwo o odczepienie się od Francika.

Natka niezmiennie zachwycona nowa szkołą i klasą:) Z taką ochota chodzi do szkoły, że aż trudno uwierzyć, że to się dzieje naprawdę:) Powiedziała, że chce iść do gimnazjum do klasy anglojęzycznej, wzięła się dziewczyna na poważnie za angielski (zmiana nauczyciela zdziałała cuda). Powiedział mi któregoś wieczora, że gdyby wcześniej wiedziała, że nowa szkoła będzie taka fantastyczna, to by w ogóle nie sprzeciwiała się przeprowadzce - czy ja czasem już o tym nie pisałam?:) W każdym razie Natulka jest baaaaaaaaaardzo zadowolona.


Franiowy tata pojechał do domu rozkręcać meble, pakować, przenosić, przewozić itd. Niech moc będzie z nim.