O tym jak dziś Franiutek zaczął terapię w Prodeste

Tatoooo, ale ja naprawdę nie mam już siły...

Pierwsze spotkanie w Prodeste w nowym roku szkolnym odbyło się dziś o godz. 9.00.
Krasnal został na nie odpowiednio przygotowany, żeby nie było trudności adaptacyjnych (zdjęcia, przypomnienie, gdzie jedzie, po co i do kogo), po czym na pytanie:
- Chcesz jechać do pani Eweliny?
usłyszeliśmy zdecydowane TA:)
I wiecie co, taka odległość, pora, to jest zupełnie inna bajka... Franiutek wypoczęty, uśmiechnięty, chętny do pracy - inna jakość życia! Aż z tej okazji po zajęciach poszliśmy na bombę kaloryczną. A co:) Mamy co świętować, prawda?:)
Dzisiaj omówiliśmy z panią Eweliną wydarzenia z ostatnich dwóch miesięcy - zmiany w zachowaniu Frania, te na plus i niestety na minus. 

Ha ha, znowu tata dał się nabrać:)

Poprosiliśmy o polecenie nam najlepszych specjalistów dla krasnala, którzy będą wiedzieli jak pracować z dzieckiem z niepełnosprawnością sprzężoną. Odpowiednie namiary mamy otrzymać na spotkaniu za tydzień. Wszystko wskazuje na to, że za większość terapii będziemy musieli płacić, ale tu powiedzieliśmy, że to nie jest kryterium wyboru terapeutów. Zdobywanie pieniędzy na leczenie i terapie Frania, to nasz problem, najważniejsze teraz jest, aby Franula miał wreszcie terapie na miejscu. 

Na pewno wszystko trzeba bedzie Franiowi wprowadzać powoli, bo to dla niego i tak czas wielu zmian. Pewne jest, że jak najszybciej musimy zacząć terapię logopedyczną, potem SI, rozmawialiśmy także do hipoterapii i terapii grupowej. Franula boi się dzieci. Widać to teraz doskonale na placu zabaw. Pani Ewelina powiedziała, że porozmawia z zespołem nad terapią grupową dla Francika. Te zajęcia odbywałyby się w Prodeste, w grupie byłoby tylko 2-3 dzieci. Uważamy, że tak kameralna grupa prowadzona przez takich speców to najlepsze, co mogłoby się zdarzyć Franiowi. Bardzo chcielibyśmy, aby od przyszłego roku szkolnego krasnal poszedł do przedszkola integracyjnego.

Najważniejsze to przyjąć odpowiednio stabilną
 pozycję do oglądania samolotu na niebie;-)

Dzisiejsze przedpołudnie dało nam meeeeeeega pozytywnego kopa do pracy z krasnalem i wiarę, że jeszcze wiele przed naszym małym dzielnym chłopczykiem, że nie wszystko stracone. Całe zmęczenie poszło sobie ...gdzieś;-) Teraz będzie dobrze, innej opcji nie przyjmujemy do wiadomości!!

W środę ruszamy z kurdupelkiem do Warszawy - w czwartek rano mamy wizytę w IMiDz. Zobaczymy, co tam mądre dochtory wykombinują dla naszego kurdupelka.
O kciuki kochane Ciotki, Wujków, Babcie i Prababcie Franiowe prosić nie muszę, prawda?