Franiowe uszka

Zaraz po porannych zajęciach z panią neurologopedką polecieliśmy z Franiem do Wrocławia odebrać aparaty słuchowe. Te dwa tygodnie bez aparatów były bardzo ważne - bo może Franio dałby radę już bez aparatów? 
Obserwowaliśmy krasnala i zbieraliśmy opinie  osób pracujących z nim. Rezultat obserwacji - bez aparatów Franek ma moooocno opóźnione reakcje słuchowe, trudniej mu się skupić, częściej wyłącza się - te opinie powtarzali wszyscy.
Założyłam dziś aparaty robaczkowi i spytałam:
- Franio, słyszysz dobrze?
- Tiiiiiiiiiiiiii.


Aparaty odbieraliśmy w Polskim Związku Głuchych we Wrocławiu. Franiowy tata dopełniał formalności finansowo-papierologiczne, ja patrzałam na Frania biegającego po korytarzu. W pewnym momencie krasnal przytrzasnął sobie paluszki. Podbiegłam do niego, wzięłam łapkę żeby ją pocałować, w tej samej chwili podszedł do nas chłopczyk z tatą - tata zaczął chłopczykowi tłumaczyć migając, co się stało. Potem zwrócił się do Frania i migając do niego tłumaczył, dlaczego bolą go paluszki. Franio patrzył jak zaczarowany na tatę chłopca - skupiał się z całych sił odczytując znaki. Ja patrzałam na tę scenę z ogromnym...zaciekawieniem (?) obawą (?) - jak zareaguje Franio? Czy zrozumie, o co chodzi? Zrozumiał. Na własne oczy widziałam, jak bliski językowi migowemu jest Makaton. Przyznam, że brak nam wielu znaków - w Makatonie ich nie ma, od jakiegoś już czasu zastanawiam się więc, czy nie wprowadzić w ich miejsce znaków z języka migowego. 
Dziś, gdy patrzyłam na Frania "słuchającego" migającego tatę chłopczyka, gdy widziałam jak Franio prosi chłopczyka o zabawkę (gest 'proszę' z Makatonu jest taki sam jak w migowym), pomyślałam, że..nawet jeśli Franio nigdy nie zacznie mówić, to przecież świat się nie skończy, prawda? Jego gotowość komunikacyjna jest niewiarygodna.. Nigdy aż tak duża nie była. Jeśli Makaton mu nie wystarczy, wprowadzimy znaki z migowego.. Franio chce przekazać nam coraz więcej. My możemy mówić do Frania pokazując mu przy tym gestami najważniejsze wyrazy wypowiedzi, ale Franio nie ma narzędzia w postaci mowy... A przecież Krasnal nasz w chwili obecnej zna i używa czynnie już (dopiero?) około 30 znaków.
Rozmawiałam o tym dziś z panią psycholog, z którą Franulką miała zajęcia w Opolu po południu. Ona też jest zdania, że jest to kwestia absolutnie do rozważenia. Przy okazji tej rozmowy wysłuchałam litanii pochwał pod adresem krasnala - super są takie chwile:)

Ja wiem, że nikt nam dziś nie powie, jak będzie dalej. Gdzieś w środku nastawiam się na to, że Franulka nie będzie mówił. Oswajam się z tą myślą. Od jakiegoś czasu słyszymy, że sprawa prosta nie jest, bo zbyt wiele problemów nakłada się na siebie. Zastanawiam się, czy te stwierdzenia terapeutów i lekarzy o stopniu złożoności problemów Franka nie są właśnie próbą przygotowania nas na to, że krasnalek nie rozwinie mowy.. Wiemy, że mały ma przetrwałe odruchy noworodkowe, że napięcie mięśniowe w obrębie aparatu oralnego jest obniżone, w żuchwie podwyższone, że ma mikrouszkodzenia w mózgu, że jest uszkodzenie obwodowe i centralne słuchu, do tego autyzm.. 
Za dużo tego tego. 
Chyba czas najwyższy spojrzeć prawdzie prosto w oczy...

Czasem wydaje mi się, że Franula osiągnął już tak wiele, przeskoczył tyle diagnoz, że marzenie o tym, że zacznie kiedyś mówić, jest chyba zbytnim zuchwalstwem.