Nie wiem jaki tytuł dać

Sprzęt dla cioci na powrót do domu.
Narazie Franiowa korona

W piątek wieczorem miałam w planie rozsiąść się wygodnie w fotelu i oczekując na przyjazd siostry popełnić wpis na blogu. 
Nawet usiąść nie zdążyłam.
Około godziny 20 dostałam telefon od szwagra z informacją, że siostra miała wypadek na autostradzie.
Jakies 40 km od nas. 
Policjant powiedział tylko, że auto do kasacji i czekają na ERkę. 

Za nami dwa bardzo bardzo nerwowe dni. 
Dziś już wiemy, że będzie dobrze.
Dzięki Bogu.


Nie pojmuję tylko, jak to możliwe, że na autostradzie płatnej dopuszczono do utworzenia się na długości około pięciuset metrów trzech oblodzonych odcinków! Pierwszy udało się siostrze przejechać. Rozbiła sie na drugim. Na trzecim stała policja i "zamykała" wypadek rodziny z dzieckiem. Po Ewie na tym pierwszym odcinku dachowało auto. Gdzie były piaskarki??? Dlaczego po tym pierwszym wypadku nie wstrzymano ruchu do przyjazdu solarek?? 
Dobrze, że auta jechały za siostrą w dośc dużej odległości i zdołały wyhamować. Kierowcy wysiadający z tych aut przewracali się jak na lodowisku. Policjant, który podbiegł do siostry z tego pierwszego wypadku, około 150 metrów przed wypadkiem Ewy, po drodze także przewrócił się na lodzie.
Tego nie zrozumiem mimo najszczerszych chęci.

Post, który chciałam popełnić w piątek, napiszę. Ino musimy jeszcze trochę dojść do siebie, co moze chwile potrwać zważywszy, że jakiś wirus złośliwy nas dopadł. 
Ale o Wielkiej Orkiestrze pamiętamy! 

Teraz koniec już, bo trza rosołek nastawić.

Spokojnej i zdrowej niedzieli.