Odliczanie do wyjazdu

A za rok olimpiada:)

Będzie krótko, bo mam wredny stan zapalny w oku, antybiotyk i nakaz drastycznego ograniczenia kontaktu z komputerem.

Jutro pakowanko na turnus-zimowisko. To będzie nie lada przedsiewziecie logistyczne - będziemy się zmieniać na turnusie co dwa dni. Ale nic to. Ważne, żeby Franulka dał radę. My damy.
Na turnus jedzie tylko dziesięcioro dzieci w wieku do 6 lat. W programie dla dzieciaczków jest 10 godzin terapii grupowej i 8 godzin zajęć rekreacyjno-terapeutycznych. Bardzo mnie intryguje konkurs dla dzieci - lepienie bałwana niezależnie od pogody:)
Plan dla rodziców obejmuje zaś 8 godzin warsztatów tematycznych, 3 godziny  indywidualnego tutoringu i...uwaga...masaż relaksacyjny olejkami eterycznymi! No to na turnusie nie wizualizuję odgrzanego kotleta;-)


Ogromnie jestem ciekawa jak będzie - ciągle mam w pamięci zimowy turnus z ubiegłego roku, na którym "wyszły" wszystkie problemy Frania. Krasnal ma od około 7 miesięcy terapię ukierunkowana na ASD, od października objęty jest programem intensywnej terapii. Mam nadzieję, że te kilka mięsięcy terapii sprawi, że nie bedzie takich problemów jak na ostatnim turnusie. W ubiegłym roku mały nawet nie chciał wyjść z pokoju, wymiotował, płakał, nie dawał rady jeść posiłków na stołówce z innymi dziećmi. 
W ciągu pół roku nasz synek zmienił się nie do poznania. Na turnusie w lipcu 2011 r. bawił sie z dziećmi na balu, szedł na ręce do każdej cioci, patrzył jak zaczarowany prosto w oczy a w styczniu 2012 r. miałam wrażenie, że przyjechałam na turnus z zupełnie innym dzieckiem. W nowym środowisku wszystkie jego problemy były widoczne jak na dłoni. Według nas nie dało się ich wytłumaczyć tym, co zazwyczaj słyszeliśmy opisując specjalistom problemy, jakie zaczęlismy zauważać: "wcześniaki tak mogą mieć". Nie wszystko jednak "wcześniaki mogą mieć". 
I tak zaczęlismy drążyć temat.

Każdy wcześniaczek jest jak tykająca bomba zegarowa - trzeba go cały czas bardzo wnikliwie obserwować i nie dawać sie zbywać specjalistom. W byciu rodzicem wcześniaka tak naprawdę najtrudniejsze jest zachowanie równowagi między troską, wnikliwym obserwowaniem dziecka a przesadną paniką.  
W przypadku Frania największym wyzwaniem było najpierw samodzielne oddychanie a potem sprawność fizyczna. W ogóle nie braliśmy pod uwagę, że po drodze przyjdzie nam zaliczać poradnię okulistyczną, onkologiczną, otolaryngologiczną, hematologię, endokrynologę, immunologie i jeszcze inne      -logie.


I już koniec, bo znowu zaczęłam się rozpisywać. 
Miało byc krótko.

Jeszcze tylko pokaz siły Krasnala i buziaki dla wszystkich cioć, wujków, babć i Prababki;-)

Nie napisałam najważniejszego - trzy dni temu Natalka powiedziała nam, że chce jechać na turnus z Franiem (!!).