Wtorkowo-domowo

Ktoś nam sprzedał jakąś zarazę. 
Co ciekawe, to my, dorośli, okazaliśmy się najsłabszym ogniwem w naszej rodzinie. Dzieciaczki trzymają się dzielnie. Wczoraj wydawało mi się, że Franio też polegnie, bo miał dość duże zalegania, ale narazie - odpukać - chłopak daje pięknie radę - skacze, śmieje się, rozrabia, zalegania ma mniejsze, czyli jest dobrze. W domu króluje cebula, czosnek, miodzik i antybol (narazie tylko tata się poddał). Pan doktor powiedział mi wczoraj dowcip miesiąca: 
- Niech pani spróbuje leżec w łóżku i trzymac sie z daleka od dzieci. 
Ha ha...dowcipniś, co?

Dziś po południu odbędzie się w PPP posiedzenie, na którym będą rozpatrywane m.in. nasze wnioski o wydanie nowej opinii o WWR i o kształceniu specjalnym dla Francia. I tu kolejny raz głęboki ukłon w stronę pani psycholog z PPP, p. Beaty, która jest po prostu oceanem życzliwości. Do nas trzeba mieć naprawdę anielską cierpliwość i być baaardzo wyrozumiałym, bo przy ilości papierów i zaświadczeń, jakie trzeba skompletować dla Frania i naszego "o matko, w którym kartonie to było", bez owego zrozumienia, życzliwości i chęci pomocy, nie drgnęlibyśmy na krok z miejsca. Tak sobie myślę, że tu bez wątpienia Frankowy magnetyzm działa;-)

Wczoraj w nocy dostałam ciekawą informację. Może coś fajnego-terapeutycznego dla Frania z tego wyniknie, ale narazie cicho-sza. Jak się uda, napiszę. Dziś z kolei mam dostać informację od naszej dr neurolog na temat badań Frania. Bedziemy wiedzieli, w którym kierunku mamy iśc dalej.
I tym oto sposobem człowiek nawet w spokoju i skupieniu sobie pochorowac nie może. Jak człowiek;-) Chorować trza w biegu, jak rodzic;-)

Na koniec chciałabym podziękować dwóm fantastycznym osobom, które poznałam tu w Opolu - Małgosi i Justynie. Dziewczyny prowadzą blogi kulinarne Delimamma i Bistro Mama. Na charytatywne aukcje Allegro na rzecz Frania przekazały kilka swoich tajnych przepisów. Podnosimy więc kulinarny wymiar aukcji a ja przy okazji się dokształcam;-)

Na dziś wsio. Jutro napiszę to, co miałam napisać w piątek.
A propos piątku - siostra od wczoraj jest już w Szczecinie. Niestety przejazdu nie zniosła najlepiej. Mam jednak nadzieję, że u siebie, pod troskliwą opieką, niedługo zacznie funkcjonowac normalnie. 
Jeszcze raz bardzo dziękuję Wam za troskę.