Garść wieści i zagadka

Zagadka: kto/co wywołuje taki uśmiech na twarzy Frania?:)

Od kilku dni prowadzę dość bogatą korespondencję z terapeutami i lekarzami. Wydaje mi się, że widać światełko w tunelu i na horyzoncie pojawia się plan działania. Może dziś wieczorem będzie wiadomo już coś więcej, wtedy napiszę. Narazie plan jest jeszcze dość mglisty. No, może nie tyle mglisty, ile rozjechany pod względem organizacyjno-finansowym. Myślimy, czytamy, rozważamy, przeliczamy, planujemy... Jeśli nam się mózgi nie zagotują, to jest szansa, że coś z tego wyjdzie.
To, co jest pewne na tę chwilę to fakt, że operacja Frania odłożona zostaje narazie na termin bliżej niekreślony. Rozmawiałam dziś z chirurgiem, który asystował przy ostatniej operacji Francia. Stwierdził, że trzeba najpierw wyjaśnić wszystkie problemy Franiowe i że "Spooookojnie,  mamy jeszcze trochę czasu". 
Kamień spadł mi z serca..


Wysmażyłam czterostronicowe wypracowanie nt. syńcia, mam nadzieję, że udało mi się wszystko dokładnie opisać. Wypracowanie poleciało już łączami internetowymi do osób zainteresowanych.


Franulek już doszedł do siebie po chorobie - je już niemal normalnie, za to rozrabia wzorcowo:) W następnym wpisie umieszczę kilka filmików małego zbója. Zalegania już tak nie meczą kurdupelka (sterydy - najlepszy przyjaciel krasnala), chociaż wczoraj jak trochę poganiał za Bolkiem, to złapał go niezły kaszel. Tak...przydałoby się pokazać u pulmonologa. 

Do wczoraj we franiowym świecie z nieba padał tylko deszcz. Wczoraj Franuś WRESZCIE dostrzegł, że pada także śnieg. Jakież było zdziwienie i nos dłuuuugo przyklejony do szyby..