Tłustoczwartkowo

Franio Łasuszek:)

Śnieg zasypał nas dziś na amenta. Rehabilitacji nie było, bo nie było szans na dojazd. Za to były pączki - usmażyłyśmy z Natulką po południu trzy talerze domowych pęczków. Mały łasuch zjadł 3 sztuki!!! TRZY!!!:) I tylko ciągle słychać było "mam":) Natalka poddała się po szóstym:)
Dzień Franulka niestety skończył pawikiem, bo trzeba było włosy obciąć. A włoski tniemy maszynką, na którą Franuś reaguje podobnie jak na odgłos wiertarki czy piły (niestety franiowa nadwrażliwość słuchowa). Strasznie kurczaczek się umęczył, ale na dwa miesiące znowu jest spokój.

Wczesnym popołudniem zadzwoniłam do pani protetyk z PZG. Opowiedziałam jej wreszcie jak Franek testował aparaty. Po każdym moim zdaniu słyszałam w słuchawce telefonu "Aaałłłaaa":) Pani protetyk zdecydowała, że po tak ekstremalnych przejściach aparaty bezwzględnie wymagają przeglądu. Super, że działają, ale może być tak, że jakaś drobina zanieczyszczenia dostała się do środka, kiedyś się przesunie i uszkodzi aparatowe bebechy. Więc wyjścia nie ma. Lepiej zapłacić za przegląd niż za nowe aparaty.


Ponieważ okazało się, że w pierwszych aparatach Franiu miał wycięte wysokie częstotliwości (pominę szczegóły) a w tej chwili wszystkie częstotliwości Franio ma ustawione tak jak powinno to być, po bożemu, pani protetyk zdecydowała, że włączy małemu w aparatach dwa programy - pełen automat tak jak teraz, obniży jedynie ciut wysokie częstotliwości i będzie je co tydzień podgłaśniała o 3-4 dB aż dojdziemy do tego poziomu, który jest ustawiony teraz i jest poziomem prawidłowym dla Frania. 

Ponieważ Franula nie majstruje przy aparatach, to ustawi mu też drugi program. Ten program będziemy my mu włączali przełącznikiem na aparatach, gdy będziemy wychodzili na zewnątrz lub w skupiska ludzkie. Ten program umożliwia wyciszenie dźwięków tła. Niestety aparaty słuchowe  podgłaśniają wszystkie dźwięki, także te z tła. Nie ma tak, że coś słyszy się ciszej a coś głośniej. Zobaczymy na ile taka modyfikacja ustawień pomoże Franiowi w funkcjonowaniu. Jak dobrze, że Franulek ma porządne aparaty, w których możliwa jest taka korekcja ustawień i włączenie dodatkowego programu.


Wieczorem rozmawiałam także z naszą dr Dorotą z IMiDu. Wspólnie doszłyśmy do wniosku, że wszelkie decyzje dot. diagnostyki neurologicznej odkładamy do końca marca. Wtedy będziemy mieć już zrobionego Schoplera (w PZG) i opinię z Opola. Mam nadzieję, że badania te wykażą, którą drogą pójść z Franiem i jak kurczaczkowi pomóc. Dr Dorota powiedziała mi na koniec:
- Ale ty wiesz, że te badania na pewno coś wykażą..

Przejście przez naszą bramkę jest dzisiaj średnio możliwe

No pewnie, że wiem. Naiwnością skrajną (o ile nie głupotą) z mojej strony byłoby łudzenie się, że testy wykażą, że z Francikiem jest wszystko dobrze. Dr Dorota powiedziała to zdanie takim tonem, jakby się bała o moje zdrowie psychiczne:) Kochana kobieta. Najwyżej matka sobie popłacze  (jak zawsze po nieprawidłowych wynikach), potem franiowe ciotki internetowe postawią mnie do pionu i...będziemy działać.
W najbliższych dniach nasz plan dr D przekaże franiowej neurolog. 


Dzisiaj także przełożyłam kurczaczkowi konsultację endokrynologiczną na "po Opolu". Ponieważ wiąże się ona z kolejną wizytą w laboratorium a potem wyjazdem do lekarza, to chcemy oszczędzić małemu przed Opolem wszelkiego stresu, żeby wynik badań w Prodeste był jak najbardziej miarodajny. Czytaj: żeby Franek nie zwymiotował na progu poradni i nie odmówił współpracy. Tego obawiam się najbardziej.


I tak oto minął nam tłusty czwartek w zaciszu domowym;-)

Ale czego oni wszyscy ode mnie chcą??